بررسی میزان تاثیر بخیه فشاری در باز شدن زخم لاپاراتومی اورژانس شکم

زمینه و هدف: با وجود پیشرفت در تکنیک های جراحی و شیوه های کنترل خطر در سال های اخیر، باز شدن زخم به دنبال لاپاراتومی شکم هم چنان از شیوع بالایی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان تاثیر بخیه فشاری در باز شدن زخم لاپاراتومی اورژانس شکم می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی، تعداد 160 بیمار کاندید لاپاراتومی اورژانس به دلیل پریتونیت یا تروما وارد مطالعه شدند. نیمی از بیماران به صورت تصادفی تحت بخیه فشاری و نیمی دیگر نیز تحت بخیه معمولی قرار گرفتند. در پایان، میزان باز شدن زخم جراحی بیماران و میزان عوارض بررسی گردید. یافته ها: در گروه بخیه فشاری 3 نفر (3.7 درصد) و در گروه شاهد 11 نفر (13.7 درصد) دچار بازشدگی زخم شدند که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت(0.025p=). بر اساس تست آماری رگرسیون لجستیک چند متغیره نیز مشخص گردید که باز شدن زخم با وضعیت همودینامیک، نوع تروما و نوع آسیب وارده به اعضاء داخل شکمی و جنس مرتبط می باشد. بروز باز شدن زخم، وضعیت همودینامیک اولیه ناپایدار، ترومای نافذ شکمی و آسیب به روده ها در جنس مذکر بالاتر بود. نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر می رسد استفاده پیش گیرانه از بخیه فشاری در بیماران دارای فاکتورهای خطرمتعدد از نظر باز شدن زخم پس از عمل می تواند مفید باشد.

Effect of Retention Suture on Emergent Abdominal Laparotomy Wound Dehiscence

Background: Despite advances in surgical techniques and risk management practices in recent years, wound dehiscence following abdominal laparotomy has still high prevalence. The purpose of this study is to evaluate the effect of retention sutures on wound dehiscence of emergent abdominal laparotomy.Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, 160 patients scheduled for emergency laparotomy for peritonitis or trauma were enrolled. Half of the patients randomly underwent retention suture and the other half underwent routine sutures. Finally, the amount of surgical wound dehiscence and complications were assessed. Results: Three patients (3.7%) in retention group and 11 patients (13.7%) in the control group developed wound dehiscence which there was a significant difference between them (p=0.025). It was determined by multivariate logistic regression that wound dehiscence is correlated with hemodynamic status, type of trauma and injury to the abdominal organs, and sex. The incidence of wound dehiscence, early hemodynamic instability, penetrating abdominal trauma and damage to the intestines were higher in males. Conclusion: In general, it seems that the preventive use of retention sutures in patients with multiple risk factors for postoperative wound dehiscence can be useful..