مقایسه تجویز پیش و پس ازآموزش نانو ذرات اکسیدمنیزیم برحافظه ی اجتنابی غیرفعال درموش سوری نر بالغ

زمینه وهدف: عدم عبورمنیزیم ازسد خونی مغزی، چالشی جدی برای استفاده درمانی این عنصر در بیماری های نورولوژیک می باشد. اما اخیراً کاربرد نانوذرات اکسید منیزیم که قادر به عبوراز سدهای بیولوژیک است امیدهای تازه ای را ایجاد نموده است. با توجه به اثرات تقویت کننده نانو ذرات اکسید منیزیم بر حافظه و مشخص نبودن بهترین زمان کاربرد و مدت تاثیر آن، هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات تجویز پیش و پس ازآموزش مقادیر مختلف نانواکسید منیزیم بر حافظه بلندمدت بوده است. موادو روش ها: در این مطالعه تجربی، از 56 سر موش سوری نر بالغ نژاد nmri درگروه های کنترل ودریافت کننده نانو اکسید منیزیم در دوزهای 1، 2.5 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم (به صورت درون صفاقی) پیش و پس از آموزش استفاده شد. حافظه ی دراز مدت موش ها طی یک هفته در روزهای 1، 3 و 7 روز پس از آموزش (دریافت شوک) به روش یادگیری اجتنابی غیرفعال و به کمک دستگاه استپ داون ارزیابی گردید. زمان تاخیر پایین آمدن از سکوی امن، معیار سنجش حافظه در نظرگرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق پس از آموزش نانواکسید منیزیم در دوزهای 2.5 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم، بدون تغییر در فعالیت حرکتی، با افزایش معنی دار درزمان تاخیر پایین آمدن از سکوی امن طی مدت یک هفته باعث بهبود حافظه شد(p<0.001)، ولی در دوز 1 میلی گرم بی تاثیر بود. تزریق پیش از آموزش نانواکسید منیزیم منجربه افزایش نسبی حافظه گردید، اما نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود. نتیجه گیری: براساس نتایج فوق، مصرف نانوذرات اکسید منیزیم باعث بهبود حافظه دراز مدت شده و این امر زمانی امکان پذیر است که مرحله آموزش و اکتساب رخ داده باشد، در غیر این صورت تاثیر قابل ملاحظه ای ایجاد نمی نماید.

Comparing the Preand Post-training Administration of Magnesium Oxide Nanoparticles on Passive Avoidance Memory in Adult Male Mice

Background: Failure to pass the bloodbrain barrier is a serious challenge to the use of magnesium in the treatment of neurologic disorders. But , recently, applying magnesium oxide nanoparticles that is capable of crossing biological barriers has created new hopes. According to the reinforcing effects of magnesium oxide nanoparticles on memory and ambiguity in the best time of application and duration of its effects, the aim of the present study was to compare effects of preand posttraining administration of different doses of magnesium oxide nanoparticles on longterm memory. Materials and Methods: In this experimental study, fifty six adult male NMRI mice in the control group and receiving magnesium oxide nanoparticles group at doses of 1, 2.5 and 5 mg/kg (I.P) before and after training were used. Longterm memory of mice in a week on days 1,3and7 days after training (shock) by using stepdown device and passive avoidance learning method was assessed. Time latency in coming down the secure platform was considered as the memory assessment scale. Results: The results showed that injection of nanomagnesium oxide in both the 2.5 and 5 mg/kg improved memory through increasing the latency in coming down the secure platform during a week (p< 0.001), without any changes in locomotor activity, whereas, it had no effect at 1 mg dose. Pretraining injection of magnesium oxide nanoparticles increased memory relatively, it wasn't statistically significant compared to the control group. Conclusion: According to the above results, magnesium oxide nanoprticles improves long term memory, and it is possible when the training and the acquisition has occurred, otherwise it will not make a significant impact .