پیش‌بینی رفتار انحرافی نوجوانان بر مبنای آسیب‌پذیری فردی و مجال خطر در خانواده، همسالان، مدرسه و همسایگی در دبیرستان‌های شهر تهران

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی رفتار انحرافی نوجوانان بر مبنای آسیب پذیری فردی و مجال خطر در خانواده، همسالان، مدرسه و همسایگی در دبیرستان های شهر تهران انجام گرفت.مواد و روش ها: روش بررسی حاضر مقطعی و از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر و پسر مناطق 20 گانه شهر تهران بود که در سال تحصیلی 94-1393 در مقطع دبیرستان (متوسطه) مشغول به تحصیل بودند. تعداد نمونه در این پژوهش، 1847 نفر شامل 946 نفر دختر (51/2 درصد) و 901 نفر پسر (48/8 درصد) بود. نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای اجرا شد و شرکت کنندگان در این پژوهش مقیاس عوامل و رفتارهای محافظت کننده و خطرساز روانی اجتماعی را پر کردند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه روش گام به گام و نرم افزار آماری spss نسخه 24 تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، مجال خطر/دسترسی پذیری (p<0.001، 13/28= t،0/67= b)، آسیب پذیری/خانواده (p<0.001 ،8/57= t، 0/37= b)، و آسیب پذیری/مدرسه (p<0.001، 6/7= t، 1/14= b)، اثر پیش بینی کنندگی معنی داری بر شاخص تعدیل شده رفتار انحرافی در نوجوانان دارند، هم چنین، نوجوانان دختر بیش تر از نوجوانان پسر (p<0.01 4/82=(1823) t) رفتار انحرافی انجام می دهند.نتیجه گیری: آسیب پذیری فردی و مجال خطر در سطح خانواده و مدرسه، رفتار انحرافی در نوجوانان را پیش بینی می کنند. از این رو، لازم است در اقدامات پیشگیرانه و مداخلاتی برای این گروه سنی، مولفه های خطرساز در سطوح فردی، مدرسه و خانواده مدنظر قرار گیرد.