مقایسه اثر ضدویروسی عصاره‌های متانولی و هگزانی گیاه مامیران (chelidonium majus l.) بر ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک مقاوم به آسیکلوویر

زمینه و هدف: ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک (hsv-1) قادر به ایجاد تبخال های دهانی، آنسفالیت و کراتوکونژنکتیویت است. امروزه، به دلیل افزایش جهانی شیوععفونت های ناشی از hsv-1 و ایجاد مقاومت دارویی، یافتن ترکیبات ضد ویروسی جدید از مواد طبیعی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر ضد ویروسی عصاره های هگزانی و متانولی گیاه مامیران علیه hsv-1 مقاوم به آسیکلوویر در کشت سلولی بررسی شد.مواد و روش ها: میزان سمیت عصاره های هگزانی و متانولی گیاه مامیران برای سلول hela با دو روش تریپان بلو و mtt مشخص شد. اثرات ضد ویروسی عصاره ها بر روی ویروس به صورت مستقیم بررسی شد. اثر ضد ویروسی این عصاره ها در غلظت های مختلف و هم چنین در ساعات مختلف بررسی شد. در هر مرحله تیتر ویروس با روش 50 درصد دوز عفونی کننده کشت سلول (tcid50) تعیین گردید.یافته ها: غلظت 200 میکروگرم در میلی لیتر عصاره متانولی و 600 میکروگرم در میلی لیتر عصاره هگزانی به عنوان حداقل غلظت سیتوتوکسیک موثر انتخاب شدند. این غلظت از عصاره ها اثر خارج سلولی بر ویروس نداشتند. غلظت 200 میکروگرم در میلی لیتر عصاره متانولی بیشترین اثر مهاری را در زمان های 1 و 2 ساعت پس از جذب ویروس نشان داد، به طوری که مقدار ویروس راlog10 tcid50 4 نسبت به کنترل کاهش داد. عصاره هگزانی فاقد اثر ضد ویروسی بود. نتیجه گیری: عصاره متانولی گیاه مامیران در مقایسه با عصاره هگزانی اثر ضد ویروسی معنی داری بر روی hsv1 مقاوم به آسیکلوویر نشان داد. برای شناسایی ترکیبات فعال این گیاه و استفاده از آن ها در داروهای ضدویروسی پژوهش های بیشتری لازم است.