ارزیابی سطح ملاتونین سرمی در روند درمانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکروزیس

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروز (ms) یک التهاب میلین زدای و اختلال در بازسازی سلول های عصبی در سیستم عصبی مرکزی با علت های ناشناخته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سطح ملاتونین سرمی در روند درمانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام پذیرفت.. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع آینده نگر و کوهورت بر روی 40 نفر از بیماران مالتیپل اسکلروزیس انجمن ms شهر اراک به مدت یک سال انجام پذیرفت. بیمارانی که تحت درمان با داروهای تعدیل کننده از خانواده اینترفرون بوده و بیش از یک سال از درمان آن ها نگذشته بود به صورت تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و اطلاعات بالینی شامل وضعیت mri، vep، نمرهedss (آزمون وضعیت گسترش ناتوانی) و علائم بالینی و عوامل تداخل گر تکمیل گردید. نمونه خون محیطی 3 بار به فاصله 6 ماه برای اندازه گیری ملاتونین از بیماران گرفته شد و سپس ارتباط بین اطلاعات بالینی، تستedss و میزان ملاتونین سرمی با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در بیماران ms علیرغم گرفتن درمان دارویی میزان ملاتونین به عنوان یک آنتی اکسیدان در مرتبه دوم نمونه گیری کاهش یافت که این مساله با بدتر شدن وضعیت بالینی بیمار (آزمون edss) همخوانی داشت. این وضعیت در گروه کنترل مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، سطح ملاتونین یک متغیر عینی و آزمایشگاهی قابل اندازه گیری (البته به کمک الیزا) است که می تواند در پیگیری این بیماران همراه با ارزیابی های کلینیکی و پرسشنامه ها کمک کننده باشد.