بررسی اثر نانوذرات میسلی حاوی کورکومین بر جدایه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به سیپروفلوکساسین و بر بیان ژن های mexc و mexd

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری گرم منفی و فرصت طلب است که علت اصلی عفونت های بیمارستانی مانند سوختگی شدید می باشد. کورکومین جزء اصلی گیاه زردچوبه (curcuma longa)است که دارای اثرات ضد سرطانی و ضد التهابی است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ضد باکتریایی کورکومین در سودوموناس آئروژینوزا از طریق بیان mexc و mexd بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، سویه های سودوموناس آئروژینوزا از بیمارستان ها و آزمایشگاه های استان گیلان تهیه شد. پس از تست آنتی بیوگرام و آزمایش mic، چهار جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین با استفاده از سیپروفلوکساسین به تنهایی (mic1/2) (نمونه کنترل) و در ترکیب با کورکومین انکپسوله در نانوذرات میسلی (نمونه تست) تیمار شدند. پس از 24 ساعت، استخراج rna و سنتز cdna انجام شد. سپس بیان ژن های mexc وmexd با استفاده از روش real-time pcr در سلول های تحت تیمار با کورکومین و بدون تیمار مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: این مطالعه نشان داد که ترکیب سیپروفلوکساسین (mic1/2) با کورکومین انکپسوله در نانوذرات میسلی باعث مهار رشد تقریباً 50 درصدی در سودوموناس آئروژینوزا می شود. در سلول های تیمار شده با کورکومین و سیپروفلوکساسین در مقایسه با سلول های تیمار شده با سیپروفلوکساسین به تنهایی، ژن های mexcو mexd به میزان 0/65< و 0/1< به ترتیب در سه جدایه و چهار جدایه کاهش بیان معنی دار (0/05>p) داشتند.نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که کورکومین انکپسوله در نانوذرات میسلی همراه با غلظت mic1/2 سیپروفلوکساسین موجب مهار رشد سودوموناس آئروژینوزا از طریق کاهش بیان ژن های mexc و mexd می شود.