بررسی و مقایسه اثربخشی مداخله های پذیرش و تعهد و شناختی- رفتاری بر اختلال اضطراب فراگیر

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه میزان اثربخشی دو مداخله پذیرش و تعهد و شناختی رفتاری بر اختلال اضطراب فرگیر بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویانی تشکیل می دادند که در سال تحصیلی 96-95 به دفتر مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد تویسرکان مراجعه کرده بودند. این دانشجویان در مصاحبه تشخیصی توسط روانشناس ملاک های dsm5 را برای اختلال اضطراب فراگیر برآورده کردند و در معاینه بالینی نیز اختلالشان توسط روان پزشک تایید شد. در آزمون اضطراب بک نیز اضطرابشان متوسط و بالاتر بود. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه بیست نفره قرار داده شدند. بعد از اجرای مداخله های پذیرش و تعهد و شناختی رفتاری برای هر گروه، داده ها توسط آزمون تی و کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین مداخله پذیرش و تعهد 12.3 (16.01 = t و 0.001 = p) و میانگین مداخله شناختی رفتاری 11.25 (10.60 = t و 0.001 = p) بر روی اختلال اضطراب فراگیر بودند. هم چنین، تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله پذیرش و تعهد نسبت به مداخله شناختی رفتاری اثربخش تر بود و f در سطح 0.03معنی دار است. بنابراین هر سه فرضیه ما تایید شدند. نتیجه گیری: پژوهش نشان داد که هر دو نوع مداخله در درمان اختلال اضطراب فراگیر اثربخش هستند، گرچه مداخله پذیرش و تعهد اثربخش تر از مداخله شناختی رفتاری بود.