مقایسه نتایج سونوگرافی ترانس واژینال با سطح سرمی Bhcg در تشخیص حاملگی نابجا در بیماران علامت دار

زمینه و هدف: سونوگرافی مهم ترین روش تصویربرداری در تشخیص هر دو حاملگی داخل رحمی و اکتوپیک است. هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج سونوگرافی ترانس واژینال با سطح سرمی beta-hcg در تشخیص حاملگی نابجا در بیماران علامت دار می باشد. مواد و روش ها: در مجموع، 210 بیمار با تشخیص قطعی حاملگی اکتوپیک به طور آینده نگر وارد مطالعه شدند. تمامی بیماران توسط یک رادیولوژیست متبحر که از نتیجه نهایی بیمار بی خبر بود، به وسیله سونوگرافی ترانس واژینال بررسی شدند. سطوح سرمی beta-hcg و فاصله زمانی بین سونوگرافی و آخرین قاعدگی بین بیماران با نتایج مثبت و منفی سونوگرافی مقایسه شدند. یافته ها: سونوگرافی در 194 بیمار (92.4 درصد) نتیجه مثبت و در بقیه 16 بیمار (7.6 درصد) نتیجه منفی به همراه داشت. دو گروه از نظر سن همسان بودند (میانه: به ترتیب 31 در برابر 30.5 سال؛ 0.57=p). میانه هر دو متغیر فاصله زمانی بین سونوگرافی و lmp (میانه: 43 در برابر 34 روز، 0.03=p) و سطح سرمی beta-hcg (میانه1027 miu/ml در برابر 172.5 miu/ml)،p<0.001) به طور معنی داری در بیماران با نتایج مثبت سونوگرافی بیشتر بودند. هردو متغیر سطح سرمی beta-hcg و فاصله زمانی بین سونوگرافی و lmp در آنالیز چندمتغیری از یکدیگر مستقل بودند. بهترین ناحیه تمایزی سطح سرمی beta-hcg 326miu/ml با حساسیت 86.6 درصد و ویژگی 87.5 درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما، میانه سطح سرمی beta-hcg و فاصله زمانی از lmp در بیمارانی که در آن ها سونوگرافی به اشتباه حاملگی اکتوپیک را تشخیص نداده بود، به طور معنی داری کمتر از مواردی بود که در آن ها تشخیص صحیح صورت گرفته بود و ناحیه تمایزی سطح سرمی beta-hcg پیشنهادی در مطالعه حاضر در مقایسه با مطالعات قبلی متفاوت بود؛ از این رو، مطالعات بیشتر در این زمینه به ویژه در بیماران علامت دار مشکوک به حاملگی خارج رحمی لازم به نظر می رسد.