پیوستگی پلی‌مورفیسم c/g 405+ ژن vegf با نتیجه‌ی لقاح مصنوعی و انتقال جنین در جمعیت ایران

زمینه و هدف: لانه گزینی از یک جنین شامل یک توالی پیچیده از حوادث سیگنالینگ، متشکل از تعداد زیادی واسطه های مولکولی مانند هورمون های تخمدان، سایتوکاین ها، مولکول های چسبنده و فاکتورهای رشد است. فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (vegf) یک عامل مهم رگ زایی است. اعتقاد بر این است که vegf نقش مهمی در روند لانه گزینی ایفا می کند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط پلی مورفیسم c/g 405+ vegf و نتایج بالینی از زنانی بود که تحت روش لقاح مصنوعی و انتقال جنین قرار گرفتند.مواد و روش ها: یکصد زن با شکست های قبلی لقاح مصنوعی و انتقال جنین و یکصد زن باردار به عنوان گروه شاهد برای ژنوتایپ c/g 405+ vegf توسط واکنش زنجیره ای پلی مرازپلی مورفیسم طول قطعه محدود کننده (pcr-rflp) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری به کمک نرم افزار مدکالک انجام شد.یافته ها: نتایج ما شیوع بالاتری از ژنوتایپ g/g 405+ vegf و آلل g در بیماران با سابقه ی شکست لقاح مصنوعی و انتقال جنین را نشان داد (or=6.90; 95%ci=2.75-17.29; p<0.0001, or=2.5;95%ci=1.66-3.76, p<0.0001).نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که ژنوتیپ gg 405+ vegf با افزایش خطر نارسایی لقاح مصنوعی و انتقال جنین همراه بود. با این وجود، مطالعات بیشتر در جمعیت های بزرگ تر از جمله دیگر عوامل ژنتیکی مورد نیاز برای رسیدن به یک نتیجه گیری قطعی است.