اثرضددردی 17بتا- استرادیول در هسته‌ی پاراژیگانتوسلولاریس کناری موش‌های صحرایی ماده اوارکتومی‌شده به واسطه‌ی گیرنده‌های استروژنی

زمینه و هدف: هسته ی پاراژیگانتوسلولاریس کناری (lpgi) نقش مهمی در پردازش اطلاعات درد مربوط به مسیر تعدیل پایین روی درد ایفا می کند. 17بتااسترادیول نیز در تعدیل درد نقش دارد. در این مطالعه، نقش گیرنده های استروژنی هسته lpgi در تعدیل درد ناشی از 17بتااسترادیول در موش های صحرایی اوارکتومی شده بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه از موش های صحرایی ماده ی نژاد ویستار (180 تا 250 گرم) استفاده شد. برای بررسی نقش گیرنده های استروژن در تعدیل درد ناشی از 17بتا استرادیول در موش های صحرایی اوارکتومی شده، ابتدا موش های صحرایی به صورت دوطرفه اوارکتومی شده و بلافاصله کانول گذاری هسته ی lpgi انجام شد. ابتدا، داروها تزریق و پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر فرمالین 5 درصد به پنجه ی پای حیوان تزریق شد؛ سپس رفتار تکان دادن پای ملتهب ناشی از فرمالین به مدت 60 دقیقه ثبت شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق 17بتااسترادیول به داخل هسته ی lpgi سبب کاهش معنی دار رفتار تکان دادن پای ملتهب در هر دو فاز آزمون فرمالین می شود. تزریق آنتاگونیست گیرنده استروژن (ici 182,780) به داخل هسته ی lpgi اثری بر روی رفتار تکان دادن پای ملتهب نداشت. پیش تیمار هسته lpgi با ici 182,780 توانست اثر بی دردی ناشی از 17بتااسترادیول روی تکان دادن پای ملتهب را هم طی فاز اول و هم در فاز دوم نسبت به گروه 17بتااسترادیول خنثی نماید.نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تزریق 17بتااسترادیول به هسته lpgiبی دردی متوسطی را بر روی درد التهابی القا شده با فرمالین در موش های صحرایی اور اکتومی شده ایجاد می کند که احتمالاً از طریق گیرنده های استروژنی این هسته میانجی گری می شود.