تاثیر نانو فرموله‌کردن آموکسی سیلین بر فعالیت ضدباکتریایی آن بر علیه سوش‌های باکتریایی شایع در عفونت‌های بیمارستانی

زمینه و هدف: فن آوری نانو، فرصتی عالی برای درمان عفونت های میکروبی مقاوم به دارو فراهم می کند. هدف از این مطالعه، سنتز آموکسی سیلین انکپسوله شده در نانوذرات پلیمری و مقایسه فعالیت ضد باکتریایی این نانوفرمولاسیون با آموکسی سیلین خالص بود.مواد و روش ها: نانوذرات پلیمری انکپسوله شده با آموکسی سیلین توسط کیتوزان به عنوان یک پلیمر و آلژینات به عنوان عامل متصل کننده تهیه شدند. نانوذرات حاصله با طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، پراکندگی نور دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی شدند. اثرات ضدباکتریایی نانوذرات بر علیه برخی باکتری های شایع درعفونت های بیمارستانی با استفاده از روش های براث میکرودایلوشن و انتشار از چاهک بررسی شدند.یافته ها: نانوذرات انکپسوله شده با دارو دارای شکل کروی با اندازه متوسط 96 نانومتر بودند. این نانوذرات اثر ضد باکتریایی قابل توجهی بر روی تمام باکتری های آزمایش شده به جزء سودوموناس آئروژینوزا داشتند. هم چنین آن ها اثرات ضدباکتریایی قوی تری از نانوحامل به تنهایی یا آنتی بیوتیک آزاد نشان دادند. بزرگ ترین ناحیه مهار رشد (23.7) برای استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین وکوچک ترین (12.5) برای نوع مقاوم این باکتری تعیین شد. حداقل غلظت مهارکننده نانوفرمولاسیون بر علیه این دو سویه به ترتیب 1.5 و 48 میکروگرم بر میلی لیتر و برای اشرشیا کلی و سودووناس آئروژینوزا 6.6 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که انکپسوله کردن آموکسی سیلین در نانوذرات پلیمری، پتانسیل افزایش فعالیت ضدباکتریایی بر علیه باکتری های عامل عفونت های بیمارستانی دارد.

The Effect of Nanoformulation of Amoxicillin on its Antibacterial Activity Against Common Bacterial Strains Involved in Hospital-Acquired Infections

AbstractBackground: Nanotechnology offers a great chance to treat drugresistant microbial infections. The purpose of this study was to synthesize amoxicillinencapsulated polymeric nanoparticles and compare the antibacterial activity of this nanoformulation with pure amoxicillin.Materials and Methods: Amoxicillinencapsulated polymeric nanoparticles were prepared using chitosan as a polymer and alginate as cross linking agent. The obtained nanoparticles were characterized by Fourier transform infrared, dynamic light scattering and scanning electron microscopy. The antibacterial effects of the nanoparticles were evaluated using broth microdilution and well diffusion methods against some common bacterial strains involved in hospitalacquired infections.Results: The drugencapsulated nanoparticles were found to be spherical in shape with average size of 96 nm. These nanoparticles had a significant antibacterial effect on all tested bacteria, except for Pseudomonas aeruginosa. They also displayed stronger antibacterial activity than the nanocarrier alone or free antibiotic. The highest mean zones of growth inhibition (23.7 mm) for methicillinsensitive Staphylococcus aureus and the smallest zone (12.5 mm) for the resistant species of this bacterium were determined. MIC of the nanoformulation against these two strains was respectively determined at 1.5 and 48 micro;g/ml and for Escherichia coli and Pseudomonas aeruginosa at 6.6 and 256 micro;g/ml.Conclusion: The results suggest that amoxicillin encapsulation in polymer nanoparticles has the potential to increase its antibacterial activity against bacteria causing nosocomial infections.