نقش تنیدگی والدینی در پیش بینی حساسیت و کیفیت مراقبت مادرانه

هدف این پژوهش تعیین نقش ابعاد مختلف تنیدگی والدینی در دو قلمرو کودک و مادر در پیش‌بینی حساسیت مادرانه و همچنین کیفیت مراقبت مادرانه بود. روش مطالعه همبستگی بوده و برای این منظور 41 زوج مادر و کودک 3 تا 5 سال از 4 مهدکودک در سطح تهران انتخاب شدند. زوج مادر- کودک توسط ابزار رفتار مادرانه q-sort برای بررسی حساسیت مادرانه مورد مشاهده قرارگرفته و تعامل آنها کدگذاری شد و همچنین مادران پرسشنامه های کیفیت مراقبت مادرانه و تنیدگی والدینی را تکمیل نمودند. نتایج پژوهش نشان داد که شاخص های تنیدگی قلمرو کودکی شامل پذیرندگی و فزون کنشی، پیش‌بینی کننده پاسخ‌دهی و سردرگمی مادر بوده و شاخص های قلمرو مادری شامل افسردگی، پیش‌بینی کننده دسترس‌پذیری وی می‌باشد. همچنین فزون کنشی کودک و دلبستگی مادر دو متغیر مهم پیش‌بینی کننده حساسیت مادرانه بودند. یافته‌ها همسو با نظریه‌ دلبستگی نشان‌دهنده‌ نقش مهم تنیدگی والدینی در بروز رفتارهای مادرانه بود.