بررسی تاثیرآموزش ترکیبی بر بازده‌ های یادگیری در درس فعالیت ‌های قرآنی

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روش آموزش ترکیبی بر بازده‌های یادگیری دانش آموزان پسردردرس فعالیت‌های قرآنی (درس پرورشی) انجام شد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پایه اول دبیرستان‌های پسرانه منطقه 2 آموزش‌وپرورش شهر تهران در سال تحصیلی 94-93 بودند. دانش آموزان در گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای اندازه‌گیری متغیرها از مقیاس هوش ریون (1937) و پرسشنامه های معلم ساخته عملکرد تحصیلی فعالیت‌های قرآنی و نگرش به قرآن استفاده شد. تدریس مباحثی از درس قرآنی در گروه کنترل به روش سنتی و در گروه آزمایش به شیوه آموزش ترکیبی در 13جلسه انجام گرفت. بعد از اتمام جلسات آموزشی مجدداً دو ابزار اندازه‌گیری بر روی افراد نمونه اجرا گردید. جهت تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که آموزش ترکیبی موثرتر از روش های دیگر بود. نتایج این پژوهش، می‌تواند برای معلمان و برنامه ریزان آموزش‌وپرورش مورداستفاده قرار گیرد.