اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر شایستگی اجتماعی و حرمت خود دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر شایستگی اجتماعی و حرمت خود دانش آموزان با ناتوانی‌های یادگیری است. به‌منظور انجام پژوهش، 40 دانش آموز با ناتوانی‌های یادگیری به شیوه نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و با روش تصادفی در گروه‌های 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آموزش مهارت‌های اجتماعی بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه انجام گرفت. داده‌ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های اجتماعی بر بهبود حرمت خود و شایستگی اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی‌های یادگیری در مرحلۀ پس‌آزمون ازلحاظ آماری معنادار است. هم‌چنین در مرحلۀ پیگیری در هیچ‌یک از متغیرها تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایش و کنترل وجود نداشت. با توجه به این‌که دانش آموزان با ناتوانی‌های یادگیری علاوه بر عملکرد تحصیلی پایین دارای مشکلاتی در مهارت‌های اجتماعی، حرمت خود ، افسردگی و ... نیز می‌باشند بنابراین می‌بایست در کنار انجام مداخلات به‌منظور کاهش مشکلات تحصیلی آنها مداخلاتی نیز برای بهبود روابط بین فردی، حرمت خود ، شایستگی اجتماعی پایین و مشکلات مرتبط به کار گرفته شود. اما با توجه به این‌که مدت‌زمانی طول می‌کشد تا افزایش در حرمت خود و شایستگی اجتماعی کودک، خود را در رفتار او نشان دهد، بنابراین با ادامه دادن این آموزش‌ها توسط والدین کودکان، می‌توان انتظار داشت تا بهبود حرمت خود و شایستگی اجتماعی در رفتارها و عملکرد آن ها در طول زمان ادامه یابد.