اثربخشی آموزش مدیریت تنیدگی بر خودکارآمدی، نظم جویی شناختی هیجانی و بهزیستی روانشناختی

در این پژوهش، اثربخشی آموزش مهارت‌های مدیریت تنیدگی بر خودکارآمدی، نظم جویی شناختی هیجانی و بهزیستی روانشناختی در دانشجویان مورد بررسی قرار گرفته است. 50 نفر(25 نفر گروه آزمایش و 25 نفر گروه کنترل) از دانشجویان دانشگاه پیام نور استان گیلان که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند، به روش داوطلبانه انتخاب شدند و مقیاس خودکارآمدی، پرسشنامه‌های نظم جویی شناختی هیجانی و بهزیستی روانشناختی را (در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون) تکمیل نمودند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای در دورۀ آموزش تنیدگی شرکت نمود اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که آموزش مدیریت تنیدگی باعث افزایش خودکارآمدی، ارتقاء نظم جویی شناختی هیجانی(مولفه‌های تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد برنامه‌ریزی و ارزیابی مجدد) و بهزیستی روانشناختی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل گردید. همچنین، مولفه‌های ملامت خویش و فاجعه سازی به‌طور معناداری در گروه آزمایش کاهش یافت.