اثربخشی آموزش تلفیقی تفکرانتقادی و تفکرخلاق بر باورهای معرفت شناسی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی تفکرانتقادی و تفکرخلاق بر باورهای معرفت شناختی دانشآموزانِ دختر کلاس دوم تجربی در شهر قم بود. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشیِ پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور گروه نمونه ای با روش تصادفی خوشه ای (چندمرحله ای) انتخاب و سپس به دو گروه نمونه برحسب سن، پایه، رشته تحصیلی، نمرۀ استعداد تحصیلی همتا سازی و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشِ 25 نفری، تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون با استفاده از پرسشنامۀ باورهای معرفت شناسی شومر (1993)، گروه آزمایشی در معرض راهبردهای آموزش تلفیقی تفکرانتقادی و خلاق قرار گرفت و سپس در مرحلۀ پس آزمون پرسشنامه مزبور بار دیگر در مورد دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده از نمره گذاری پرسشنامه ها از روش آماری تحلیل کواریانس و تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، مداخله آموزشی بر باور معرفت شناسی دانش آموزان و ابعاد آن شامل دانش ساده، قطعیت دانش، یادگیری سریع و توانایی وقوف بر همه چیز تاثیر معناداری دارد، اما تاثیر معناداری بر بُعد توانایی ذاتی نداشت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تلفیقی تفکرانتقادی و خلاق، میتواند اعتقادات فراگیران در مورد ساختار، ثبات، سرعت و منابع دانش و دانستن را بهبود بخشد.