رابطۀ راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و خودپنداشت ریاضی با انگیزۀ پیشرفت ریاضی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطۀ راهبردهای یادگیری خود تنظیمی ‏و خود پنداشت ریاضی دانشآموزان با انگیزه پیشرفت ریاضی دانشآموزان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان دختر سوم دبیرستان‏های تهران در سال 1392-1391 بودند. نمونه مورد بررسی شامل 420 دانشآموز که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‏های یادگیری خود تنظیمی، خود پنداشت ریاضی و پرسشنامه انگیزه پیشرفت ریاضی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه قویترین پیش بینی کننده انگیزه پیشرفت رغبتی ریاضی، متغیر خود پنداشت است که این متغیر به تنهایی 52 درصد از واریانس انگیزه رغبتی ریاضی را تبیین می‏کند در حالی که خود تنظیمی ‏تنها 6 درصد سهم در پیش بینی انگیزه رغبتی دارد. همچنین نتایج نشان داد که خود پنداشت ریاضی به تنهایی 76 درصد از کل تغییرات انگیزه اجتنابی را تبیین می‏کند. از بین مولفه های خود پنداشت، مولفه لذت 62 درصد از واریانس انگیزه رغبتی ریاضی و 70 درصداز انگیزه اجتنابی را تبیین می‏کند که البته این مولفه با انگیزه اجتنابی ریاضی رابطه معکوس و معنا دار دارد. نتیجه اینکه بیشترین عامل پیش بینی کننده انگیزه پیشرفت ریاضی بازنمایی ذهنی افراد از توان شخصی خود آنان (خود پنداشت) است

Relationship between Self-Regulation Learning Strategies and Mathematical Self-Concept with Motivation of Mathematical Achievements

This study aimed to investigate the relationship between self-regulation learning strategies and mathematical self-concept on motivation of mathematical achievements. Statistical population concluded girls at 3rd grade of Tehran secondary school during 2012-2013. Sample comprised of 420 individuals that were selected by random multistage cluster sampling. The Self-Regulation Questionnaire, Mathematical Self-Concept Questionnaire and the Motivation of Mathematical Achievements Questionnaire are performed. Data analyzed by using correlation coefficient and stepwise regression analysis. Results showed that the strongest predictable motivation of approach achievements was self-concept which explained 52% of variance of motivation of approach achievements. While self-regulation comprised only 6% of motivation of approach achievements. In addition this study showed that mathematical self-concept explained 76% of avoidance motivation alone. Among self-concept determinants, pleasure determinant shows 62% of motivation of approach achievements and 70% of mathematical avoidance motivation which had negative significant relationship with avoidance.