طراحی و آزمون الگویی از رابطه شخصیت با اضطراب کرونا با میانجی‌گری استرس ادراک‌شده و خودکارآمدی در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی اضطراب کرونا بر اساس شخصیت با میانجی‌گری استرس ادراک‌شده و خودکارآمدی در نوجوانان اجرا شد. روش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ابرکوه بود که از میان آن‌ها 318 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ اضطراب ناشی از کرونا (علی پور و همکاران، 1398)، پنج عاملی شخصیت نئو (کاستا و مک کری، 1989)، استرس ادراک‌شده (کوهن و همکاران، 1983) و خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران، 1982) بود. داده ها با نرم‌افزارهای amos و spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج فرضیه‌های مستقیم نشان داد مقبولیت، وظیفه‌شناسی و خودکارآمدی با اثر منفی و معکوس و استرس ادراک شده با اثر مثبت و مستقیم بر اضطراب ناشی از کرونا تاثیر دارند و نتایج حاصل از بررسی فرضیه‌های غیرمستقیم نشان داد که وظیفه‌شناسی اثر غیرمستقیم و معکوس بر اضطراب ناشی از کرونا با میانجی گری استرس ادراک شده و خودکارآمدی داشته است و روان‌رنجوری، برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی اثر غیرمستقیم بر اضطراب ناشی از کرونا با میانجی گری استرس ادراک‌شده داشتند. نتیجه گیری: بنابراین می توان با تقویت خودکارآمدی به عنوان یک منبع مقابله ای و آموزش مدیریت استرس به نوجوانان و تاثیر آنها بر صفات روان‌رنجورخویی، برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی، سطح اضطراب کرونا را در نوجوانان کاهش داد و در مداخله‌های درمانی از نتایج به‌دست‌آمده استفاده کرد.

design and test a model of personality relationship with corona dissease anxiety mediated by perceived stress and self-efficacy in adolescents

this study aimed to investigate the relationship between personality traits and corona disease anxiety by the mediating effect of perceived stress and self-efficacy among adolescents. method: in this descriptive correlational study, the statistical population comprised high-school students in abarkooh (iran), of whom 318 were selected via random cluster sampling. the corona disease anxiety scale (alipour et al. 2019), the five-factor neo personality inventory (costa mccrae, 1992), the perceived stress scale (cohen et al. 1983), and the self-efficacy scale (sherer et al. 1982) were employed. the proposed model was evaluated by path analysis in amos and spss. resalts: the results of direct hypotheses showed that agreeableness, conscientiousness and self-efficacy had a negative and inverse effect and perceived stress had a positive and direct effect on corona disease anxiety. the results of the study of indirect hypotheses showed that conscientiousness had an indirect and inverse effect on corona disease anxiety mediated by stress and self-efficacy, and neuroticism, extraversion, and conscientiousness had an indirect effect on corona disease anxiety through perceived stress. conclusion: therefore, it is possible to reduce the level of corona disease anxiety in adolescents by strengthening self-efficacy as a coping resource and teaching stress management to adolescents and their effect on neuroticism, extraversion and conscientiousness, and use the obtained results in therapeutic interventions.