پنج عامل بزرگ شخصیت در پریشانی روان‌شناختی جمعیت بهبودیافته ازکرونا: نقش تعدیل‌کننده جنسیت

شیوع جهانی و بی‌سابقه‌ بیماری کووید 19 همراه با افزایش پریشانی روان‌شناختی در افراد، تهدیدی جدی بر سلامت عمومی محسوب می‌شود. بررسی مدل ساختاری عوامل روان‌شناختی مرتبط با کووید 19، ‌همچنین نپرداختن پژوهش‌های پیشین به این موضوع به شیوه حاضر در این مطالعه اهمیت بسزایی دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی مدل‌یابی معادلات ساختاری و نقش تعدیل‌کنندگی جنسیت در رابطه‌ی پنج عامل بزرگ شخصیت و پریشانی روان‌شناختی در بهبودیافتگان بستری بیماری کووید 19(تعداد 705 نفر؛ دامنه‌ سنی 25‌-80سال، زنان 63/20 درصد، میانگین سنی41/32 ، انحراف استاندارد11/05) به شیوه نمونه گیری داوطلبانی و اینترنتی صورت گرفت. ابزارهای مورداستفاده، پرسشنامه پنج عامل شخصیت_فرم کوتاه (bfi‌-s) و مقیاس پریشانی روان‌شناختی (k10) بود. از نرم‌افزار r به‌منظور تحلیل داده‌ها استفاده شد. گشودگی در زنان باعث بالا رفتن پریشانی ولی در مردان باعث کاهش پریشانی شده است و اثر گشودگی روی پریشانی در دو گروه مردان و زنان ازنظر آماری اختلاف معنی‌داری داشته (0/002=p)، همچنین برونگرایی در مردان با کاهش پریشانی همراه بوده است (0/0001= p)، بنابراین، جنسیت تعدیل‌گر این روابط می‌باشد. این نتایج با تبیین فرایند ابتلا به پریشانی روان‌شناختی با درنظرگرفتن عوامل شخصیتی و نقش کلیدی جنسیت به‌عنوان تعدیل‌گر و لزوم توجه به رویکردهای مداخله‌ای باهدف کاهش اثرات پریشانی روان‌شناختی به ادبیات پژوهشی می‌افزاید.

five major personality factors in the psychological distress of an improved covid‌19 population: the moderating role of gender

the global prevalence and unprecedented covid‌19 disease is a serious threat to public health and increases psychological distress in individuals. it is crucial to study the structural model of covid‌19 psychological factors associated with covid‌19 and the lack of previous research on this issue presented in this study. the aim of this study was to investigate the role of gender modulation in the relationship between the five major factors of personality and psychological distress in hospitalized covid‌19 patients. improved patients of covid‌19 (n= 705; age range 25‌80 years, women= 63/20%; mean age = 41/32, sd = 11/05 years). they were selected from sasan and baqiyatallah hospitals by available sampling method. the instruments used were the five personality‌short form questionnaire (bfi‌s) and the psychological distress scale (k10). r software (lavan) package was used to analyze the data. openness in women increases anxiety, but in men, it reduces anxiety. moreover, the effect of openness on distress in the two groups of men and women was statistically significant (p = 0.002); extraversion was also associated with decreased anxiety in men (p = 0.000); therefore, gender is the moderator of these relationships. these results explain the process of psychological distress by considering personality factors and the critical role of gender as a moderator and the need to pay attention to intervention approaches to reduce the effects of psychological distress in the research literature.