رابطه بین اهمالکاری سازمانی و مولفه های سرمایه روانشناختی در کارکنان: نقش واسطه ای تفکر انتقادی

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه‌ای تفکر انتقادی در رابطه بین اهمالکاری و سرمایه روانشناختی کارکنان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و روش مدل‏یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بانک پارسیان تهران در سال 1400 1399 با حجم 2600 نفر بود و 300 نفر نمونه با روش نمونه گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش، مقیاس اهمالکاری سازمانی صفاری‏نیا و همکاران (1390)، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس (2003) بودند. داده‏ها توسط نرم افزار spss25 و لیزرل تجزیه و تحلیل شد. طبق نتایج به دست آمده بارعاملی مسیر مستقیم تاثیر سرمایه روانشناختی بر اهمالکاری معنادار نبود، اما با میانجی‏گری تفکر انتقادی این مسیر در سطح 0.05 معنادار شد. سپس برای اصلاح مدل، مسیرهایی که بارعاملی آنها معنادار نبود، حذف شد. در نهایت مدل اصلاح شده دارای برازش مطلوب و مناسبی بود. با توجه به نتایج می‌توان گفت هر چقدر فرد از سرمایه روانشناختی و تفکر انتقادی بیشتری بهره داشته باشد، میزان اهمالکاری وی کمتر خواهد بود. بنابراین می‌توان با استفاده از راهکارهای اجرایی مناسب جهت افزایش سرمایه روانشناختی کارکنان گامی در جهت کاهش اهمالکاری سازمانی برداشت.

the relationship between organizational procrastination and components of psychological capital in employees: the mediating role of critical thinking

the aim of this study was to investigate the mediating role of critical thinking in the relationship between procrastination and psychological capital in employees. the research method was descriptive and correlational and the method of structural equation modeling. the statistical population included all employees of parsian bank of tehran in 2020 2021 with a volume of 2600 people and 300 samples were selected by stratified sampling method. measurement tools were saffarinia et al. (2011) organizational procrastination questionnaire، luthans et al. (2007) ، psychological capital scale and ricketts critical thinking questionnaire (2003). data were analyzed by spss25 and lisrel software. according to the results، the factor load of the direct path of the effect of psychological capital on procrastination was not significant، but with the mediation of critical thinking، this path became significant at the level of 0.05.then، in order to modify the model، paths whose factor load was not significant were removed. finally، the modified model had a good fit. according to the results، it can be said that the more psychological capital and critical thinking a person has، the less negligence he will have. therefore، by using appropriate executive strategies to increase the psychological capital of employees، a step can be taken to reduce organizational procrastination.