نقش واسطه‌ای عاملیت شخصی در رابطه میان دل‌بستگی به والدین و هویت من در پیش‌بزرگسالی

پیش بزرگسالی به عنوان یک دوره تحولی بر بازه سنی 18 تا 29 سالگی تاکید دارد. از نظر آرن ت ( 2000 ) این دوره تحولی ویژه کشورهای توسعه یافته است، در حالی که پژوهش های انجام شده بیانگر حضور این مرحله تحولی در سایر جوامع نیز می باشد. با توجه به اهیمت دو سازه ی هو یت و عاملیت و عدم شناخت کافی ابعاد پیش بزرگسالی در ایران، هدف مطالعه حاضر تعیین نقش واسطه ای عاملیت در رابطه دلبستگی به والدین و هویت من در پیش بزرگسالان است. جامعه ی آماری این پژوهش تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل یکی از دانشگاه های شهر تهران بودند که در بازه ی سنی 18 تا 29 سال قرار داشتند.نمونه ای با حجم 540 نفر به صورت برخط به پرسشنامه ها پاسخ دادند. داده ها با روش مد ل یابی معادلات ساختاریتحلیل شدند و یافته ها نشان دهنده ی رابطه ی مستقیم و معنی دار دل بستگی به والدین با عاملیت شخصی و عاملیت شخصی با هویت من و هم چنین رابطه ی غیرمستقیم و معنی دار دل بستگی به والدین و هویت من بودند.لذا نقش واسطه ای عاملیت شخصی در رابطه ی میان دل بستگی به والدین و هویت من مورد تائید قرارگرفت. هم چنین در این پژوهش مدل دل بستگی بهمادر و پدر مورد مقایسه قرار گرفت، یافته ها نشان دادند که دل بستگی به پدر برعاملیت شخصی پیش بزرگسالان اثر بیشتری دارد.

the mediating role of personal agency in the relationship between parental attachment and ego identity in emerging adulthood

emerging adulthood as a distinct developmental stage emphasizes on the age range of 18 to 29 years. according to arnett (2000), this developmental stage only occurs in industrialized countries, but accomplished researches have shown that emerging adulthood also exists in other cultures. according to importance of identity and personal agency and lack of sufficient knowledge of the aspects of this stage in iran, the purpose of present study is to determine the mediating role of personal agency on the relationship between parental attachment and ego identity in emerging adulthood. in this study, the participants (n=540) were students from one of the universities of tehran, between 18 to 29. they completed a survey consisted of: idea (the inventory of the dimensions of emerging adulthood), ecr-rs (the experience in close relationships-relational structures), personal agency and eipq (ego identity process questionnaire). the results of structural equation modeling (sem) showed that attachment to parents has a direct and significant effect on personal agency andpersonal agency has a direct effect on egoidentity, and also attachment to parents hasindirect effect on ego identity. consequently,the mediating role of personal agency inrelationship between parental attachment andego identity was confirmed. the model offather and mother has analyzed separately; theresults showed that the father attachment had agreater effect on emerging adults’ personalagency.