مدل یابی رابطه ساختاری امنیت و شادکامی اجتماعی با نقش واسطه ای سرمایه های روانشناختی: مورد مطالعه شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، مدل یابی رابطه ساختاری امنیت و شادکامی اجتماعی با نقش واسطه ای سرمایه های روانشناختی بود و از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افرادی که سن آنها در دامنه 65-15 سال در منطقه 4 شهر اهواز می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 404 نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های امنیت اجتماعی و سرمایه روانشناختی و شادکامی آکسفورد، صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته های مرحله تدوین مدل نشان داد شاخص های برازش مدل، مناسب میباشند. مطابق با این مدل، ارتباط غیرمستقیم امنیت اجتماعی به شادکامی اجتماعی از طریق سرمایه روانشناختی 0/25=β در سطح معنیداری 0/05≥p معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که امنیت اجتماعی بر شادکامی اجتماعی (0/46=β، 0/01≥p)، سرمایه روانشناختی بر شادکامی اجتماعی (0/32=β ، 0/05≥p) و امنیت اجتماعی بر سرمایه روانشناختی(0/27=β، 0/05≥p) اثرمستقیم داشت. درمجموع امنیت اجتماعی به واسطه سرمایه های روانشناختی به عنوان یک میانجی با نفوذ میتواند بر شادکامی اجتماعی تاثیرگذار باشد.

Structural Modeling Relationship between Social Security and Happiness with the Mediating Role of Psychological Capital: Case Study of Ahvaz City

The purpose of this article was using structural equation modeling to explore the relationship between social security and happiness with the mediating role of psychological capital. The method of the present research was descriptivecorrelational. The statistical population consisted of all 1565 yearold people in Ahwaz, 4th district. Using Kerjesi and Morgan table, 404 people were selected by random cluster sampling. Research data were collected using Social Security, Psychological Capital and Oxford Happiness Questionnaires. Data analysis in this study was performed using structural equation modeling path analysis method. The results of the model’s compilation phase showed that fitting indicators of the model are appropriate. According to this model, the indirect effect of social security on social happiness was significant by means of psychological capital (β = 0.25) at the significance level of p <0.05.The results also showed that social security on social happiness (β = 0.46, p <0.01), psychological capital on social happiness (β = 0.32, p <0.05) and social security on psychological capital (p = 0.27, p <0.05) had a direct effect. In sum, the results showed that social security through the influence of psychological capital, as an influential mediator, can affect social happiness.