رابطه پیشرفت تحصیلی با فعالیتهای بعد از مدرسه

پژوهش حاضر، رابطه پیشرفت تحصیلی با سه فعالیت عمده بعد از مدرسه: «تکلیف مدرس»، «فعالیت های فوق برنامه» و«مشاهده تلویزیون‌» را بررسی کرده است. متغیرهای«هوش»«انگیزش پیشرفت»«تعداد فرزندان خانواده» و «نوع مدرسه»( دولتی و غیرانتفاعی) به عنوان متغیرهای کنترل و متغیرهای «جنس» دانش آموز و «سطح تحصیلات مادر» به عنوان متغیرهای تعدیل کننده در این رابطه مورد بررسی قرار گرفته اند. نمونه شامل 121 دانش آموز دختر و پسر سال دوم دبیرستان رشته ریاضی - فیزیک است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته تکلیف مدرسه و فعالیت های فوق برنامه، «پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمانس» و «آزمون هوش ریون» استفاده شده است. نمرات ریاضی در پایان دو ترم به عنوان متغیر ملاک مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که متغیر«هوش» نفش کنترل کنندگی و «سطح تحصیلات مادر» نقش تعدیل کنندگی را در این رابطه دارند. با کنترل متغیر هوش هیچ یک از فعالیتهای بعد از مدرسه رابطه معنی داری با پیشرفت تحصیلی نداشته اند و با حذف این متغیر، مقدار تکلیف انجام شده با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری را نشان داده است. فعالیت های فوق برنامه خارج از مدرسه از طریق رابطه انحنایی تغییرات پیشرفت تحصیلی را تبیین کرده اند. به طور کلی افزایش مقدار تکلیف انجام شده و فعالیت های فوق برنامه خارج از مدرسه موجب ارتقا سطح پیشرفت تحصیلی شده است.