اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله اجتماعی بر افزایش تاب آوری مادران دارای فرزند معتاد

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله اجتماعی بر افزایش تاب آوری مادران دارای فرزند معتاد است.روش: طرح این پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. نمونه این پژوهش عبارت است از 40 نفر از مادران دارای فرزند معتاد که به صورت تصادفی انتخاب شده و نیمی از آنان (20 نفر) به گروه آزمایش و نیمی دیگر (20 نفر) به گروه کنترل تخصیص داده شدند. ابزار این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون. به منظور تحلیل داده ها ، از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته ها : نتایج پس آزمون نشان داد که میزان تاب آوری گروه کنترل و آزمایش با هم متفاوت است. به طوری که گروه آزمایش از تاب آوری بالاتری در مقایسه با گروه کنترل برخوردار است. بحث: نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که آموزش گروهی حل مسئله اجتماعی، موجب افزایش تاب آوری مادران دارای فرزند معتاد می شود.

Effectiveness of Social Problem-Solving Group Training on Increasing the Resiliency of Mothers with Addicted Children

Introduction: The aim of this study was to examine the effectiveness of social problem solving group training on increasing the resiliency of mothers with addicted children.Method: The research method had an experimental design with pretest ndash posttest and control group. The sle consisted of 40 mothers who had addicted children who were selected by random sling and then the selected sle was assigned to experimental (20 mothers) and control (20 mothers) group randomly. The research tool was Conner and Davidson resilience scale. Finally the data was analyzed by singlefactor analysis of covariance (ANCOVA).Findings: The results of post test showed a significant statistical difference between experiential and control group on statistical on resiliency variable.Discussion: The results of the study showed that social problem solving group increases the resiliency of mothers with addicted children