واکاوی فرایندهای روانی- اجتماعی دانشجویان تراجنسی دانشگاه تهران

مقدمه: ممکن است فرد از نظر زیستی ویژگی های یک جنس را دارا باشد اما از جنبه روانی خود را به آن جنس متعلق نداند. این پدیده در اصطلاح ترنس سکشوالیتی نامیده می شود این افراد در مسیر نارضایتی از جنسیت خود و نقش های آن، مجموعه تنش ها و فشارهایی را در ابعاد مختلف تجربه می کنند. دوران دانشجویی، به سبب حساسیت های دوره انتقالی وگذار دانشجویان از مرزهای بلوغ و استقلال شخصی، همواره دوره ای، مملو از تنش ها و استرس هایی است که دانشجویان آنها را تجربه می کنند در این میان پیچیدگی وضعیت دانشجویان ترنس سکشوال دوچندان است. روش: پژوهش حاضر کیفی از نوع متد نظریه زمینه ای است. که در محدوده سال های تحصیلی 1397 و 1398 انجام گرفته است. داده های پژوهش حاضر با استفاده از مصاحبه های فردی نیمه ساختاریافته، جمع آوری شده است. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش را 8 نفر از ترنس های دانشجوی (mtf) مرد به زن تشکیل می دهند. پژوهش حاضر با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند صورت گرفته که مبنای مصاحبه ها اشباع نظری می باشد. یافته ها: احساس انزوا، طرد و تبعیض در ابعاد مختلف و تلاش برای آسیب به خود نامطلوب، وضعیت های غالب تجربه شده برای این افراد است. درنهایت آگاهی از امکان تغییر و قرارگرفتن در مسیر درمان، ک یفیت و امید به زندگی را در ترنس ها بهبود می بخشد و منجر به بهبود روابط اجتماعی آنها می شود. در مسیر این تغییر و تحولات، نوع تعاملات اطرافیان و حمایت های خانوادگی- اجتماعی از مهمترین چالش های مربوط به این افراد است. بحث: نظر به مباحث مطرح شده، دغدغه های مربوط به دانشجویان ترنس سکشوال در بستر محیط های دانشگاهی از اهمیت بالایی برخوردار است. اهتمام به حساسیت های مربوط به جنس، سن و جنسیت این دانشجویان در فرایند تغییر، می تواند در سیاست های مداخلاتی و حمایتی، کارآمد و کاربردی باشد.

analyzing the psycho-social processes of transgender students in university of tehran

introduction: social capital is a complex and multi-dimensional construct and concept, and it implies a phenomenon that the main source of its creation is the sphere of social interaction. social capital can be considered as the sources that has been created as a result of social relationships in the past, and at the present time, it facilitates collective action. in this study, we seek to describe the status of social capital, based on the four main constituent components: social trust, social relations network, social participation, and social norms in iran, in 2014-2015 (1393). method: this research is a quantitative-descriptive study that was conducted through survey questionnaires in a cross-sectional study in december 2014 and january 2015 (azar and dey 1393). the population of the study includes people aged 15 years and older living in the urban and rural areas of iran. in this research, by systematic random sampling and cluster sampling, 37,200 people were selected as sample from all over the country. findings: the findings showed that the iranians are more likely to trust the individuals and groups closest to themselves; they participate more in the collective activities within these groups; and if needed, they provide more social support to these people. discussion: it can be concluded in this that the status of bonding social capital (within a group) and bridging social capital (between groups) in iran is different, and people have more bonding social capital than bridging social capital. according to this result, strengthening social capital, especially in the dimension of association relations, social participation, strengthening civic institutions, and motivating civic activists, which can increase the bridging social capital in society, is recommended.