ارزیابی کارایی و بهره‌وری راه‌آهن سریع‌السیر کشورهای مختلف با تحلیل پوششی داده‌ها و تصمیم‌گیری چند معیاره

تحقیق حاضر به شناسایی شاخص‌های کمی‌کارایی و بهره‌وری راه‌آهن سریع‌السیر پرداخته و پس از تعیین این شاخص‌ها، وضعیت کارایی و بهره‌وری کشور‌های دارای فناوری راه‌آهن سریع‌السیر را با هم مقایسه می‌کند. برای مقایسه کارایی و بهره‌وری، به ترتیب از روش تحلیل پوششی داده‌ها و فرآیند تصمیم‌گیری چند معیاره استفاده شده است. در ابتدا، روش تحلیل پوششی داده‌ها برای محاسبه‌ی کارایی راه‌آهن سریع‌السیر ارایه شده است. برای ورودی‌های مساله، از داده‌های آماری موجود و تحقیقات گذشته استفاده شده است. محاسبات کارایی با دو روش بازده به مقیاس متغیر و بازده به مقیاس ثابت انجام شده است. هر یک از این دو روش با رویکرد ورودی محور بر روی داده‌های راه‌آهن سریع‌السیر کشورهای مختلف پیاده‌سازی و نتایج آن‌ها با هم مقایسه شده است، سپس با استفاده از روش اندرسون پیترسون به رتبه‌بندی نهایی کشورهای کارا (دارای کارایی واحد) پرداخته شده است. در ادامه‌ی مقاله، از فرآیند تصمیم‌گیری چند معیاره جهت مقایسه‌ی بهره‌وری کشورهای مدنظر استفاده شده است. برای این منظور، سه معیار اساسی مشخصات فنی، عوامل اقتصادی و عملکرد بهره‌برداری به عنوان شاخص‌های کلیدی مقایسه انتخاب شده‌اند. هر یک از این معیارها به زیرشاخص‌های فرعی تقسیم شده و فرآیند تصمیم‌گیری بر روی کل سیستم پیاده‌سازی شده است. در پایان، رتبه‌بندی کشورها از دو منظر کارایی و بهره‌وری ارایه شده است. نتیجه‌ی این تحقیق نشان می‌دهد که اکثر کشورهای دارای این فناوری، سطح مطلوبی از کارایی و بهره‌وری را دارا بوده و چهار کشور ژاپن، چین، فرانسه و اسپانیا به ترتیب رتبه‌های اول تا چهارم کارایی و بهره‌وری را دارند.