مقایسه نتایج حاصل از استخراج مستقیم تابع مطلوبیت و برآوردهای خطی تقریبی از آن در حل مدل‏های تصمیم گیری چند معیاره مورد مطالعه: انتخاب نوع سازه ساختمان

استفاده از تابع مطلوبیت یکی از قدیمی ترین تکنیک ها در رتبه بندی گزینه های یک مساله تصمیم گیری چند شاخصه می باشد. نظر به پیچیدگی هایی که در محاسبه تابع مطلوبیت وجود دارد، در اغلب مطالعات از تقریب های خطی برای برازش تابع مطلوبیت تک شاخصه و از میانگین موزون آن ها برای یکپارچه سازی این توابع و رسیدن به مطلوبیت کلی گزینه ها استفاده شده است. در حالی که استفاده از این فرم ها منوط به پذیرش فرضیاتی نظیر خنثی بودن تصمیم گیرنده نسبت به ریسک است که معمولا با واقعیات سازگار نیست. این ناسازگاری در شرایط خاص اقتصادی نظیر رونق یا رکورد تشدید می شود. در این مقاله رتبه بندی گزینه های ماتریس تصمیم گیری برای رسیدن به نوع سازه ی مناسب یک پروژه ساختمانی، با دو رویکرد تعیین تابع مطلوبیت خطی تقریبی و استخراج مستقیم تابع مطلوبیت هر گزینه انجام شده است. نتایج حاکی از اختلاف بارز میان رتبه بندی حاصل از هر روش می باشد.