استفاده از روش برنامه‏ریزی ریاضی و تابع فاصله جهت دار در راستای محاسبه کارایی زیست محیطی (مطالعه صنایع تولید فلزات اساسی ایران)

هدف محوری این تحقیق سنجش کارایی فنی و کارایی زیست محیطی صنایع تولید فلزات اساسی ایران با استفاده از روش‌های برنامه ریزی ریاضی می‌باشد. صنایع مورد بررسی این تحقیق به ترتیب کدهای isic عبارتند از: صنایع تولید فلزات اساسی، تولید محصولات اولیه آهن و فولاد، تولید محصولات اساسی مس، تولید محصولات اساسی آلومینیومی، تولید فلزات گران‌بها و سایر محصولات اساسی به جز آهن و فولاد و مس و آلومینیوم، ریخته گری آهن و فولاد و ریخته گری فلزات غیر آهنی. برای ارزیابی کارایی فنی از رویکرد sbm استفاده شده است. داده های این مطالعه حاصل آمارگیری کارگاه های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر می باشد. همچنین برای ارزیابی کارایی زیست محیطی علاوه بر داده‏های فوق، از داده های هزینه های اجتماعی بخش انرژی به تفکیک گاز آلاینده و همچنین میزان انتشار گازهای آلاینده و گلخانه ای بخش صنعت که از بخش انرژی و محیط زیست ترازنامه انرژی ، به‏دست آمده، استفاده شده است. برای اندازه‏گیری کارایی زیست محیطی از رویکرد تابع فاصله تولید جهت دار یا ddof استفاده گردیده. بر اساس نتایج مطالعه مذکور صنایع تولید محصولات اساسی مس (کد 2721) و تولید محصولات اساسی آلومینیومی (کد 2722) هم از نظر کارایی زیست محیطی و کارایی فنی ساده کارآمد هستند. همچنین برخی از صنایع، مانند صنعت تولید محصولات اولیه آهن و فولاد (کد2710) و تولید فلزات گران‌بها و سایر محصولات اساسی (کد 2723) که از لحاظ فنی کارآمد هستند؛ از لحاظ زیست محیطی ناکارا عمل می کنند.