ارایه رویکردی ابتکاری بر مبنای تکنیک تصمیم گیری چند معیاره فازی به منظور طراحی نظام اسقاط خودروهای فرسوده

اسقاط خودروهای فرسوده از ناوگان حمل و نقل قدمتی 20 ساله در جهان پیدا کرده است. با این وجود نظام های فعلی موجود در جهان، نتوانسته طرفداران محیط زیست را راضی نگه دارد. چرا که اسقاط زود هنگام خودروهای سالم، موجب افزایش آلودگی هوا به علت آلاینده های ناشی از بازیافت خودرو خواهد شد. علاوه بر مشکلات زیست محیطی، مطالعات نشان می دهند که اجرای طرح اسقاط خودروهای فرسوده بدون انجام یک کار کارشناسی، ضررهای بزرگی برای شهروندان به بار می آورد. اهمیت طراحی نظامی برای اسقاط خودروهای فرسوده موجب طراحی نظام های مختلف در جهان شده است. پژوهش حاضر با مروری بر شاخص ترین نظام های اسقاط در جهان، نارسایی های موجود در آنها را بر می-شمارد. در این مقاله با توجه به اهداف اسقاط و نظرات خبرگان، معیارهای اسقاط خودروهای فرسوده شناسایی شده و با توجه به استانداردهای بین المللی و زیرساخت های موجود در کشور شاخصی برای اندازه گیری هر یک ارایه می شود. هدف نهایی پژوهش ارایه مدلی جامع نگر است، تا با توجه به نیازهای بنیادی اسقاط به توان مشکلات فعلی طرح اسقاط خودروهای فرسوده را مرتفع نمود.