استفاده از فرآیند شبیه سازی بوت استرپ برای برآورد مرز تولید کارای ناپارامتری بررسی مشکلات موجود در فرآیند ارایه شده در مقاله سعید عبادی

تحلیل پوششی داده ها (dea) یک روش ناپارامتری برای محاسبه ی (برآورد) کارایی گروهی از واحدهاست که فعالیت یکسانی را انجام می دهند. مرز به دست آمده از این روش یک مرز نسبی قابل دسترس در دنیای واقعی می باشد. درست برخلاف روش پارامتری که در آن واحد ها نسبت به مرزی سنجیده می شوند که عموماً در دنیای واقعی، غیر قابل دسترس است. کارایی به دست آمده از این روش یک مقدار نسبی و نه مقدار واقعی آن می باشد. به عبارت دیگر کارایی به دست آمده از این روش برآوردی از مقدار واقعی کارایی است. به دلیل نامشخص بودن توزیع جامعه میزان دقت کارایی برآورد شده مورد سوال قرار می گیرد. فرآیند شبیه سازی بوت استرپ که توسط افرون [1] معرفی شده است، می تواند برای بالا بردن میزان دقت کارایی برآورد شده مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله ضمن تشریح کامل فرآیند بوت استرپ و نحوه استفاده از آن، به اشکالات موجود در مقاله ی سعید عبادی که بدون توجه به برخی نارسایی های این روش، به کارگرفته شده است؛ اشاره می کنیم. در این مقاله از روش بوت استرپ ساده استفاده شده که با وجود تذکراتی که افرون در استفاده از این روش و به خصوص برای مدل های مرزی داده بود، فریر و هیرچبرگ به گونه ای دیگر از این روش استفاده کردند. علاوه بر این، در مقاله سعید عبادی [2] هیچ اشاره ایی به پیشینه ی بوت استرپ نشده و خواننده گمان می‏کند که کار توسط نویسنده مقاله انجام شده است. اما این کار مربوط به مقاله فریر- هیرچبرگ [3] می باشد که بعدها به دلیل برخی نارسایی ها این روش منسوخ شد [4].