رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده کارا و ناکارا با داده‌های نامطلوب براساس مدل ترکیبی dea و topsis

روش تحلیل پوششی داده ها (dea) روشی برای تعیین عملکرد واحدهای تحت ارزیابی (dmus) است. هر واحد تصمیم گیرنده با مصرف ورودی چندگانه، خروجی های چندگانه ای را تولید می کند که ماهیت این خروجی ها ممکن است مطلوب یا نامطلوب باشند. واحدهایی که نمره کارایی آن ها برابر یک شود، کارا هستند. مفهوم رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده به دلیل اطلاعات سودمندی که در مقایسه با سایر واحدها در اختیار تصمیم گیرندگان قرار می دهد، از مفاهیم حایز اهمیت در تحلیل پوششی داده ها است. در این پژوهش، یک روش توسعه ای جدید برای ارزیابی و رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده براساس امتیاز کارایی ارایه گردیده است. همچنین جهت بررسی اعتبار روش ارایه شده، رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده براساس دو رویکرد دیگر (روش تاپسیس و روش گزینه ایده آل و غیرایده آل در dea) محاسبه و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان داد که رتبه واحدهای تصمیم گیرنده با استفاده از مدل توسعه ای جدید (dea(n)) راه حل مناسبی جهت محاسبه کارایی و رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده می باشد، که در تعداد محاسبات و زمان انجام محاسبات بسیار کاراتر است.

ranking of efficient and non-efficient decision making units with undesirable data based on combined models of dea and topsis

data envelopment analysis (dea) is a method for determining the performance of units under evaluation. each decision-making unit (dmu) using multiple inputs produces multiple outputs whose nature of outputs may be desirable or undesirable. units whose performance score equals one are efficient. the concept of ranking decision makers because of the useful information they provide to decision makers compared to other units is one of the important concepts in dea. in this study, a new development method is presented to evaluate and rank decision makers based on performance scores. also, to evaluate the validity of the proposed method, the ranking of decision makers based on two other approaches (topsis method and ideal and non-ideal option method in dea) was calculated and compared. the results showed that the ranking of decision makers using the new development model (dea (n)) is a suitable solution for calculating the efficiency and ranking of decision makers, which is based on the number of calculations and the time taken. computing is much more efficient.