تعیین بازده به مقیاس توسط ابرصفحه‌های تکیه‌کننده با نگاه مدیریتی

بازده به مقیاس یکی از مفاهیم مهم در اقتصاد است، اما با توجه به تعریف حدی این مفهوم، تنها می توان تاثیر تغییرات اندک ورودی را مورد بررسی و قضاوت قرار داد. زارع پیشه و سلیمانی دامنه طی یک پژوهش، روشی برای یافتن بازده به مقیاس در بازه های متوالی تغییرات ورودی ارایه نمودند. آنها برای این منظور، روش سیمپلکس و مبحث تحلیل حساسیت را مورد استفاده قرار دادند. ایرادی که بر روش فوق وارد است، بهره جستن از جدول بهینه بدون توجه به احتمال وجود جداول بهینه چندگانه می باشد. در مقاله حاضر به بیان ایراد روش مذکور پرداخته شده و در ادامه یک روش پیشنهادی با همان رویکرد مدیریتی ولی با استفاده از ابرصفحه های سازای مجموعه امکان تولید ارایه گردیده است که ایرادات روش زارع پیشه و سلیمانی دامنه را ندارد.

Determining Retutns to Scale by Supporting Hyperplans with a Management Point of View

Returns to scale is an important topic in economics; however, one can study the rate of variation only in the neighborhood of inputs, because it is a local notion. Zarepisheh and Soleimanidamaneh proposed a method to determine returns to scale in disjoint intervals in their study. For this means, they used the simplex method and parametric analysis in linear programming. They disregard the probability of existing multiple optimal bases; this is a defect of their approach. In this paper, in the same point of view and studying on defect of that approach, we present another method based on supporting hyperplanes of the production possibility set.