به‌کارگیری بهینه سازی استوار در مساله انتخاب سبد سهام با افت سرمایه در معرض خطر مشروط

مساله انتخاب سبد سهام یکی از مهم ترین مسایل در حوزه مسایل مهندسی مالی می باشد. این مساله تلاش می کند ترکیب بهینه ای از سرمایه گذاری در سهام و دارایی های مالی را به نحوی مشخص کند که بازده سرمایه گذاری، بیشینه و ریسک سرمایه گذاری کمینه شود. تاکنون سنجه های متعددی برای اندازه گیری ریسک سرمایه گذاری توسعه داده شده است. یکی از جدیدترین سنجه های اندازه گیری ریسک، افت سرمایه در معرض خطر مشروط می باشد که از خانواده ی سنجه ریسکِ ارزش در معرض خطر مشروط است. مدل کلاسیک توسعه داده شده توسط این سنجه، یک مدل برنامه ریزی خطی بوده و عدم قطعیت داده ها را در نظر نمی گیرد. در سال های اخیر و برای در نظرگیری عدم قطعیت داده ها از رویکردهای متعددی استفاده شده، که یکی از مهم ترین و پرکاربردترین آن ها بهینه سازی استوار می باشد. در بهینه سازی استوار با استفاده از یک مجموعه عدم قطعیت برای محدودیت های غیرقطعی، همتای استوار تعریف می شود. مقاله حاضر به توسعه مدل انتخاب سبد سهام که سنجه ریسک آن افت سرمایه در معرض خطر مشروط است با استفاده از بهینه سازی استوار می پردازد. رویکرد استوار مورداستفاده در این تحقیق، رویکرد برتسیماس و سیم می باشد. در این رویکرد همتای استوار ارایه شده برای یک مدل برنامه ریزی خطی همچنان خطی باقی می ماند که باعث می شود مزایای مدل برنامه ریزی خطی در آن ها حفظ شود. مدل ارایه شده در این مقاله با استفاده از داده های واقعی 20 سهم از بازار بورس اوراق بهادار تهران حل و نتایج آن نشان دهنده کارایی بالای مدل در توسعه مدل های تحت شرایط عدم قطعیت می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد درصورتی که سطح محافظه کاری افزایش یابد، مقدار تابع هدف افزایش خواهد یافت.