اندازه‌گیری کارایی فنی کارگاه‌های صنعتی بیش‌تر از ده کارکن در ایران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها

در دنیای امروزی، ارتقای کارایی و بهره وری راهی برای جبران محدودیت عوامل تولید است. اندازه گیری دقیق و مجزای این شاخص ها برای هر کدام از زیر بخش های صنعتی می تواند به مقایسه زیرگروه های صنعتی و طبقه بندی آن ها منجر شود. همچنین، برای سیاست گذاری های آتی بخش های ضعیف، می توان از بخش های کارا یاری گرفت. در همین راستا در این مطالعه، کارایی فنی و احتمال نوع بازدهی به مقیاس تمامی صنایع ایران بر اساس کدهای دو رقمیisic ، برای کارگاه های بیش تر از ده کارکن و بر اساس آخرین اطلاعات موجود مرکز آمار ایران اندازه گیری شده است. محاسبات کارایی فنی با روش تحلیل پوششی داده ها و رویکرد خروجی محور bcc انجام شده، که علاوه بر نهاده های نیروی کار و سرمایه گذاری، متغیر انرژی را نیز در نظر گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که میانگین کارایی بخش صنعت در بازه ی مورد بررسی، برابر 65 درصد بوده و از لحاظ کارایی فنی، صنایع بزرگ مقیاس در رتبه های بالاتر نسبت به صنایع کوچک مقیاس قرار دارند. همچنین، تخمین توزیع کارایی کل صنایع با استفاده از آزمون اندرسون دارلینگ و میانگین کارایی فنی محاسبه شده صنایع به ازای هر سال، نشان می دهد که میانگین کارایی بخش صنعت از توزیع نرمال با میانگین 65/ 0 و انحراف معیار 09/ 0 پیروی می نماید.