اعمال فاکتور تاثیر غیرمستقیم مرتبط با ورودی‌ها و خروجی‌ها، در ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم‌گیرنده

تحلیل پوششی داده ها (dea) یک روش ناپارامتری برای تخمین تابع تولید می باشد. در dea هر واحد تصمیم گیرنده دارای تعدادی ورودی و خروجی بوده و با استفاده از مرز کارایی به ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده می پردازد. هریک از ورودی ها و خروجی ها نقش اساسی در ارزیابی عملکرد واحد تصمیم گیرنده بازی می کنند که می توان از آنها به عنوان فاکتور تاثیر مستقیم نام برد. اما با در نظر گرفتن ذات و ماهیت ورودی ها و خروجی ها این امکان وجود دارد که ورودی ها و خروجی های واحدهای تصمیم گیرنده، تاثیر غیرمستقیمی نیز در ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده داشته باشند که یکی از ضعف های مدل های dea، درنظر نگرفتن این فاکتورها می باشد که می توان از آنها به عنوان فاکتور تاثیر غیرمستقیم نام برد. فاکتور تاثیر غیرمستقیم مورد نظر در این مقاله به علت ذات و ماهیتشان، اثر منفی بر روی کارایی گذاشته و نمی توان این فاکتورها را به عنوان ورودی یا خروجی،یا بعنوان ورودی یا خروجی کنترل پذیر، در نظر گرفت. تشخیص فاکتورهای تاثیر غیر مستقیم، نقش بسزایی در ارزیابی عملکرد و رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده بازی می کند. از این رو در این مقاله به هر ورودی و خروجی یک کمیت عددی (متعلق به بازه [0,1])، به عنوان فاکتور تاثیر غیرمستقیم نسبت داده و با استفاده از دستکاری در داده ها و تحلیل پوششی داده ها،روش هایی برای ارزیابی عملکرد و رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده، مبتنی بر فاکتورهای تاثیر غیرمستقیم ارائه می شود.