بازشناسی مولفه‌های پایداری اجتماعی موثر بر افزایش تعاملات اجتماعی در مجموعه‌های مسکونی (مطالعه موردی: محله اباذر، تهران)

در بستر افزایش توجهات جهانی به ابعاد مختلف توسعه پایدار و مسائل مربوط به کیفیت زندگی انسان‌ها، تلاش برای دستیابی به پایداری اجتماعی در مجموعه‌های مسکونی اهمیت بیشتری یافته است. پژوهش حاضر با هدف بازشناسی تاثیر مولفه‌های پایداری، بر بعد اجتماعی مسکن، مشارکت پذیری و افزایش تعاملات اجتماعی در زندگی شهری، انجام شده است. ابزار گردآوری داده‌ها، شامل مطالعات اسنادی و پیمایش از طریق پرسش‌نامه می‌باشد. ارزیابی مولفه‌ها، با روش همبستگی و تجزیه تحلیل کمی‌داده‌ها به وسیله روش‌های آماری انجام گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که مولفه‌های مشارکت، هویت، حس تعلق و امنیت به ترتیب بیشترین تاثیر را بر افزایش تعاملات اجتماعی در بین ساکنین مجموعه‌های مسکونی دارند و از بین دو دسته عامل فردی و اجتماعی تعریف کنندۀ تعاملات اجتماعی، عوامل اجتماعی به عنوان موثرترین عامل بر افزایش تعاملات اجتماعی شناخته شده است.