بررسی تطبیقی مهم‌ترین مولفه‌های رمانتیسم در شعر شاملو و تاگور

تاگور از برجسته‌ترین شخصیت‌های ادبی هندی و جهانی به شمار می‌رود که شهرت اصلی او در شاعری است. شاملو نیز شاعر، نویسنده و مترجم ایرانی است که نمایندۀ اصلی شعر سپید در زبان فارسی به شمار می‌رود. آثار و اشعار تاگور و شاملو از ابعاد گوناگون ادبی، به‌ویژه مولفه‌ها و ویژگی‌های مکتب رمانتیسم قابل تحلیل و بررسی است. هرچند به لحاظ جهان بینی، شرایط مکانی زمانی و زبانی متفاوتند، از نظر بعضی‌گرایش‌های فکری، ادبی و مضامین غنایی وجوه تشابهی دارند. شاملو و تاگور بیشتر از مکتب رمانتیسم متاثر شده‌اند. در این جستار به شیوۀ توصیفی، تحلیلی و ارزیابی کمی به بررسی تطبیقی مهم‌ترین مولفه‌های مکتب رمانتیسم، همچون: طبیعت، تخیل، فردیت، آزادی، سفر، نوستالوژی و عشق در شعر آنان پرداخته‌شده‌است. به‌طورکلی بسامد به‌ کارگیری سه مولفۀ طبیعت، رفتار انسانی و طبیعت و فردیت در اشعارشان همسان است. هردو عاشق طبیعت بودند و از عناصر طبیعت برای خلق تصویرهای تخیلی بهره برده‌اند؛ البته شاملو از عنصر خیال بیشتر از تاگور بهره‌گرفته‌است. هر دو به عشق معتقد بودند و به جز جنبه‌های جسمانی معشوق به روح و پاکی او نیز نظر داشتند؛ تاگور بیشتر به عشق عرفانی پرداخته‌است. دغدغۀ هر دو آزادی انسانی بود و می‌کوشیدند، اصلاحاتی را در جامعه ایجاد کنند.هردو زندگی و مرگ را چون سفر دانسته‌اند.