داستان کوتاه در ایران و مصر؛ بررسی تطبیقی داستان ندارد علی‌اشرف درویشیان و یک‌ نگاه یوسف ادریس

گفته می‌شود که ادبیات هر عصر آینه تمام نمای آن عصر است و مطالعه ادبیات هر دوره‌ای ویژگی آن دوره را بیان می‌کند. این امر به‌ویژه در گونه‌های نوین ادبیات از قبیل رمان و داستان کوتاه مشهود می‌باشد. در هر کشوری ادبیات تحت تاثیر اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن می‌باشد. در این بین، ایران و مصر از این قاعده مستثنی نیستند. در هر دو کشور، نویسندگانی بوده‌اند که برای بیان مشکلات اجتماع خویش به داستان کوتاه با سبک واقع‌گرایانه روی آورده‌اند. این مقاله دو تن از نویسندگان ایران و مصر به نام‌های علی‌اشرف درویشیان و یوسف ادریس که دارای سبک تقریباً مشابهی در داستان‌نویسی هستند و دو داستان کوتاه از آن‌ها را انتخاب کرده است وپس از ارایه خلاصه‌ای از زندگی آنها و بیان عوامل ظهور داستان کوتاه در ایران و مصر، با استفاده از تحلیل و توصیف به بررسی و مقایسه این دو داستان پرداخته و در نهایت موارد تشابه و تمایز تفکر اجتماعی آنان را بیان کرده است.