بررسی تطبیقی جاودانگی در دنیای اساطیری سپهری و البیاتی

انسان، از آغاز پیدایش برای درک و رسیدن به جاودانگی، تلاش‌های بسیاری زده است. میل انسان به جاودانگی در قالب های مختلف هم چون اسطوره ها و ادبیات متجلی شده است به طوری که، آنان اولین دشمنان خود را دیوان و اهریمنان می پنداشته اند که مانع آنان در رسیدن به جاودانگی است.از آنجاکه یکی از جنبه های مهم اهریمن و قوای او، مرگ آفرینی است؛ از این رو، تلاش برای راندن اهریمن، به نوعی، با مرگ گریزی و دست یافتن به زندگی ابدی، پیوند می خورد. شعرای ملیت های مختلف، جلوه هایی مانا از امتزاج اسطوره جاودانگی و شعر بر بیکران عرصه ادب آفریده اند که در این مقال، سهراب سپهری و عبدالوهاب البیاتی را برگزیدیم تا نظاره گر اشتراکات ذهنی و ذوقی این دو شاعر با دو ملیت متفاوت در این حوزه باشیم.خلود و مرگ گریزی در دو شاعر مذکور، مشترکا با توسل به عشق، طبیعت و فرازمانی و مکانی بودن متجلی می شود که تبیین آن، عمده مبحث این نوشتار خواهد بود.

a comparative study of immortality in the mythical world of sepahri and theology

comparative study of eternality in the sepehri and albayati mythical world, humans have made struggle for perception and reaching eternality since beginning to fulfill his innate desire..the human tendency toward eternality has been manifested in different forms including myths and literature so the humans considered the demons as their primary enemies which prevents them from attaining eternity .since the one of the important aspects of demon and his power is causing death; hence struggle for rejecting demons is connected with avoiding death and achieving eternal life.various poets have created eternal manifestations of combination of the myth of eternality and poetry in the literature scope. this research investigates the subjective and talented commonalities of sohrab sepehri and abdullvahav albayati with two different nationalities.avoiding death and immortality in their poems are manifested by reliance on love, nature, being trans temporal, hyperspace that this article aims to investigate this subject.