بررسی تطبیقی شخصیت پردازی و طرح داستان در مقامات حمیدی و مقامات حریری

مقامه یکی از انواع داستان‌های کهن است که با نثر مصنوع آمیخته با شعر، در مورد قهرمانی است که به صورت ناشناس در حکایت ها ظاهر می شود و به قصد گدایی، حوادثی را به وجود می آورد و همین که در پایان کار شخصیتش شناخته می شود، ناپدید می گردد تا آنکه دوباره در هیبتی دیگر در مقامه بعدی ظاهر گردد. «مقامات حمیدی» در شمار کتاب‌های بسیار مهم در زبان عربی و فارسی است. حمیدی با برگزیدن قالب داستان و بهره‌گیری از اصول داستان‌نویسی، همچنین گزینش حوادث این داستان‌ها از واقعیت‌های زندگی و انتخاب شخصیت‌های داستانی از مردمی که در میانشان زندگی می‌کند، همراه با ویژگی‌های فردی و اجتماعی آنان، شیوه نویسندگی مقامات را به سبک نویسندگان رئالیستی نزدیک ‌گرداند. جوشش زندگی از درون حوادث مقامات، به همراه کنش شخصیت‌های واقعی در صحنه‌های آن و تاثیر فضای معنوی، اخلاقی، اجتماعی، مادی، علمی و ادبی بر شخصیت‌ها، حقیقت مانندی داستان‌ها را تحقق می‌بخشد. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی تلاش شده است تا مهم ترین داستان در مقامات حمیدی و حریری بررسی گردد.

A comparative study of characterization and story plot in Hamidi and Hariri’s Maghamat

Maghame is one of the types of ancient stories that with artificial prose mixed with poetry, are about a hero who appears anonymously in anecdotes and creates events with the intention of begging, and as soon as his character is known, it disappears until appear again in another awe in the next Maghame. Hamidi’s Maghamat is one of the most important books in Arabic and Persian. Hamidi, by choosing the format of the story and using the principles of storytelling, as well as selecting the events of these stories from the realities of life and choosing fictional characters from the people who live among them, along with their individual and social characteristics, brought the writing style close to realist writers. The effervescence of life through the events of Maghamat, together with the action of the real characters in its scenes and the influence of the spiritual, moral, social, material, scientific and literary atmosphere on the characters, realizes the truthfulness as the stories. In this research, it has been tried to investigate the most important story in Hamidi and Hariri’s Maghamat by a descriptiveanalytical method.