درخشش زبان و واژگان فارسی در شعر اعشی اکبر

ایران و پادشاهان فارس چون یکی از تمدن‌های باستان و قدیم کره خاکی به حساب می‌آیند، توانسته‌اند نظر ملت‌های مختلف از جمله اعراب را به خود جلب نمایند و اعشی اکبر که شیفته این تمدن و رفتار فارس‌ها شده بود با رفت و آمد و مدح و وصف پادشاهان و بزرگان ایرانی چون کسری انوشیروان و شاهپور، جای خود را در دستگاه حکومتی و دربار فارس‌ها باز کرد و شعرش سرشار از واژه‌های فارسی شد که وی از فارس‌ها به عاریت گرفت و نحوه نگارش و انشاء آن الفاظ هم عیناً مانند همانی بود که در میان فارس‌ها متداول بود. این تحقیق که در نوبه خود یکی از مقالات خاص در حوزه ادبیات تطبیقی و آن هم تطبیق در میان دو زبان فارسی و عربی، بر آن است تا با ذکر واژگان فارسی در میان ابیات شعری به جای مانده از اعشی، آن‌ها را بیان و درخشش زبان فارسی را در دیگر زبان‌ها مخصوصاً زبان عربی نشان دهد.

The brilliance of Persian language and words in the poetry Divan of Aashi Akbar

Iran and the kings of Persia, as one of the ancient civilizations of the planet, have been able to attract the attention of various nations, including the Arabs. Aashi Akbar, who was fascinated by this civilization and the behavior of the Persians, by traveling and praising the kings and great Iranians such as Kasra Anoushirvan and Shahpour, opened his place in the government and court of the Persians and his poetry was full of Persian words that he borrowed from the Persians and the way of writing and composing those words was exactly the same as what was common among the Persians. This research, which in turn is one of the special articles in the field of comparative literature and the adaptation between the two languages of Persian and Arabic, aims to express and shine the Persian language in other languages, especially Arabic by mentioning Persian words among the verses of poetry left over from Aashi.