بررسی عنصر موسیقی در شعر محمود سامی البارودی و ملک الشعرای بهار

موسیقی از برجسته ترین عناصر شعری در ادبیات هر ملتی است. در این میان ادبیات برخی ملت ها چون ادبیات فارسی و عربی از عناصر موسیقایی یکسانی در اشعارشان برخوردارند. در این پژوهش، سعی بر آن است تا با تکیه بر این عنصر، اشعار دو شاعر برجسته و معاصر عربی و ایرانی محمود سامی البارودی و ملک الشعرای بهار تحلیل و بررسی شوند، تا نحوه بکارگیری عوامل موسیقی ساز در اشعار این دو شاعر آشکار شود. برای رسیدن به این مقصود موسیقی اشعار آن‌ها از دو جنبه مهم: موسیقی بیرونی (وزن، قافیه وردیف) و موسیقی درونی(جناس و سجع و تکرار با زیرشاخه واج‌آرایی و تکرار لفظ و تکرار هجا همچنین رد العجز علی الصدر و طرد و عکس) بررسی شده است. با این فرضیه که هر دو شاعر توانسته اند با استفاده از ابزارهای موسیقی ساز نغمه‌های دلنشینی را بر تارهای شعرشان تصنیف نمایند. نتایج این بررسی نشان می‌دهد شباهت زیادی میان این دو شاعر مشهود است.

A Study of the Musical Element in the Poetry of Mahmoud Sami Al-Baroudi and Malek Al-Shoaraye Bahar

Music is one of the most prominent poetic elements in the literature of any nation. Meanwhile, the literature of some nations such as Persian and Arabic literature have the same musical elements in their poems. In this study, we try to analyze the poems of two prominent and contemporary Arabic and Iranian poets, Mahmoud Sami AlBaroudi and Malek AlShoarai Bahar to reveal the use of musicmaking factors in the poems of these two poets. To achieve this goal, the music of their poems is examined from two important aspects: external music (weight, rhyme and row) and internal music (Jenas, repetition with the subbranch of phonology, repetition of the word and repetition of syllables, as well as Rad AlAjaz Ala AlSadr and Sadr). By this hypothesis, both poets have been able to compose sweet songs on their strings using musical instruments. The results of this study show that there are many similarities between these two poets.