همگرایی‌ها و واگرایی‌های خوانش کربن و فردید از هایدگر

مارتین هایدگر، فیلسوف تاثیرگذار سده بیستم در ایران از اقبال قابل توجهی برخوردار بوده است. از نخستین اندیشمندانی که در ایران به اندیشه هایدگر توجه نمود، سیداحمد فردید بوده است. همزمان هانری کربن یکی از متفکران مهم معاصر که شارح و مترجم آثاری از هایدگر هم بوده است، با الهام از بینش‌های هایدگر به بازخوانی میراث فلسفی و حکمی ایران باستان اقدام کرد. همسویی و همگامی و نیز تفاوت‌های بین این دو در مورد تاثیرپذیری از اندیشه هایدگر، موضوع نوشتار حاضر است. توجه به نوع رویکرد این دو به میراث هایدگر و تلاش برای کاربست آن در مسائل اندیشه ایران نشان‌دهنده آن است که هم فردید و هم کربن از منظر متفکرانی صاحبنظر به بحث و گفت‌وگو با هایدگر وارد شده‌اند و با آنکه سودای شرح هایدگر و استفاده از مبانی نظریه او را داشته‌اند، اما موضع فکری خود را بسط و گسترش داده‌اند.

Convergences and divergences of Heidegger’s Carbone and Fardid reading

Martin Heidegger, the influential twentieth century’s philosopher in Iran has had a considerable success. Seyyed Ahmad Fardid was one of the first thinkers in Iran to pay attention to Heidegger’s thought. At the same time, Henry Carbone, one of the most important contemporary thinkers, who was also a commentator and translator of Heidegger’s works, read the philosophical and theological heritage of ancient Iran, inspired by Heidegger’s insights. Alignment and synchronicity, as well as differences between the two cases of the influence of Heidegger’s thought, are the subject of the present article. Considering the approach of the two to Heidegger’s legacy and the attempt to apply it to the issues of Iranian thought shows that both Fardid and Carbone have entered into discussions with Heidegger from the point of view of expert thinkers and have expanded their intellectual position.