بررسی انگیزه‌های جنگ در شاهنامه فردوسی و ایلیاد و ادیسه هومر

ادبیات تطبیقی، دانشی است که برخی آثار را با برخی آثار ادبی دیگر تطبیق می‌دهد یا ادبیات دو کشور یا چند کشور و معمولاً یک نوع ادبی را که در دو زبان مختلف پدید آمده است را با هم مقایسه می‌کند تا نقاط اشتراک و وجوه اختلاف فرهنگی آن‌ها را آشکار نماید. بنابراین ادبیات تطبیقی، چشم اندازی از افق‌های رنگارنگ هنر و ادبیات است که می‌تواند زمینه‌های فرهنگی ملت‌های گوناگون جهان را کشف کند و ارتباط مستقیم یا غیر مستقیم آن‌ها را با یکدیگر نشان دهد. از آنجا که همه ملت‌ها خواسته یا ناخواسته از ادبیات یکدیگر الهام می‌گیرند، این ادبیات همواره همگانی‌تر و جهانی‌‌تر می‌شود. ادبیات شرق و ادبیات غرب مدام در حال تاثیر و تاثرند. این پژوهش به روش تحلیل کیفی، نگاهی تازه به متون کهن حماسی ایران و یونان دارد که برخی انگیزه‌های جنگ، در متن «شاهنامه» فردوسی و «ایلیاد و ادیسه‌« هومر را نشان داده. کارکردهای اساطیر مشترک را در دو منظومه برجسته کرده است.

Investigating the Motives of War in Ferdowsi’s Shahnameh and Homer’s Iliad and Odyssey

Comparative literature is a knowledge that adapts some works with some other literary works or compares the literature of two or more countries and usually a type of literature that has emerged in two different languages ​​to reveal their commonalities and cultural differences. Comparative literature is a vision of the colorful horizons of art and literature that can explore the cultural contexts of the various nations of the world and show their direct or indirect relationship to each other. As all nations are willingly or unwillingly inspired by each other’s literature, this literature is becoming more universal. Eastern literature and Western literature are constantly being influenced. This qualitative analysis method has a new view at the ancient epic texts of Iran and Greece, which showed some of the motives of war in the text of Ferdowsi’s Shahnameh and Homer’s Iliad and Odyssey. It has highlighted the functions of common mythology in two systems.