بررسی تطبیقی رویکرد وجودگرایی در آثار و اندیشه سهراب سپهری

سهراب یکی از شاعران عارف‌مسلک معاصر است که در سرایش «هشت کتاب» خود، به یک سفر درونی دست زده ‌است. بررسی مضمونی اشعار سهراب سپهری، او را در زمره شاعران پدیدارنگری قرار می‌دهد که نخستین درها را به روی ادراک و آگاهی از هستی خویش می‌گشاید و در وحدت با جهان پیرامون، به سوی معرفت‌شناسی و نگاهی هستی‌شناسانه سوق می‌یابد. از میان مکاتب روان‌شناسی موجود، رویکرد وجودگرایی، تنها مکتبی است که به صورت مستقیم و با تاسی از فلاسفه و مولفین وجودی و پدیدارنگر، انواع مختلف هیجانات و اختلالات روانی را از نقطه‌نظر هستی‌شناسانه خود می‌نگرد. دیدگاه یالوم، با تمرکزش بر «مسلمات هستی»، یعنی مرگ، آزادی، انزوا و پوچی، و با تاکیدش بر رابطه به منظور گفت‌وگو درباره این مسلمات، نقشه‌ای در اختیار درمان هستی‌گرا انسان‌مدار قرار داد. این‌ها نقش بسیار مهمی در هر یک از سطوح ساختار روانی فرد برعهده دارند و در ارتباط تنگاتنگ با کار بالینی‌اند. به علاوه، به وجود آورنده یک اصل سامان‌دهنده محوری نیز هستند.

A Comparative Study of the Existentialist Approach in the Works and Thought of Sohrab Sepehri

Sohrab is one of the contemporary mystic poets who have acted an inner journey in writing his Hasht Ketab. The thematic study of Sohrab Sepehri’s poems places him among the poets of phenomenology who open the first doors to the perception and awareness of his existence and in unity with the world around him, lead to epistemology and ontological view. Among the existing schools of psychology, the existentialist approach is the only one that directly and with the help of existential and emerging philosophers and authors, looks at different types of emotions and mental disorders from its ontological point of view. Yalom’s view provided a map for ontologicalhumanistic treatment by focusing on the certainties of existence, i.e, death, freedom, isolation, and emptiness, and by emphasizing the relationship in order to discuss these certainties. These things play a very important role in each level of the individual’s psychological structure and are closely related to clinical work. In addition, they create a central organizing principle.