بررسی تطبیقی اشعار انگلیسی آغازین و پایانی جنگ جهانی اول بر اساس مفهوم هژمونی و ضد هژمونی

پژوهش پیش‌ رو دو گروه از شاعران جنگ جهانی اول ادبیات انگلیسی را بر اساس نظریات آنتونیو گرامشی مورد خوانش تطبیقی قرار می‌دهد. گروه اول، که دربرگیرنده چهره‌هایی همچون هنری نیوبولت، روپرت بروک، جسی پوپ، آلیس مِینل، آلیو لیندسِی و جان مک‌کری می‌شود را می‌توان شعرای وابسته به نظام حاکم نامید که در آغاز جنگ اشعاری موافق با جنگ می‌نوشتند و دسته دوم، که شامل نویسندگانی همچون زیگفرید سوسون، رابرت گریوز و ویلفرد اوون می‌شود را می‌توان شعرای مخالف با سیاست‌های نظام حاکم خواند که در پایان جنگ اشعاری ضد جنگ می‌سرودند. با توجه به اینکه درونمایه‌های وطن، مذهب و مرگ از جمله شاخصه‌های اصلی نوشته‌های مربوط به جنگ است، این پژوهش به بررسی این درونمایه‌ها در قلم شاعران مد نظر می‌پردازد. در این راستا، تعاریف گرامشی از نخبگان و دسته‌بندی آن‌ها به سنتی و ارگانیک، و همچنین مفاهیم هژمونی و ضد هژمونی در درک هر چه بهتر خوانش مد نظر یاری می‌رسانند.

A Comparative Study on English Poems in Early and Final World War I based on Hegemony and AntiHegemony Concept

The present study compares two groups of World War I poets of English literature based on Antonio Gramsci viewpoints on comparative reading. The first group which includes characters such as Henry Newbolt, Rupert Brooke, Jesse Pope, Alice Meynell, Alio Lindsey and John McCray may be known as the poets of the government who composed prowar poems at the beginning of the war. Siegfried Sassoon, Robert Graves, and Wilfred Owen who can be called poets opposing the policies of their regime and composed antiwar poems at the end of the war. Since the themes of homeland, religion and death are among the main features of warrelated writings, this study examines the mentioned themes in the poets’ poetries. In this regard, Gramsci’s definitions of elites and their categorization into traditional and organic as well as hegemonic and antihegemonic concepts helps better understand of the intended reading.