بازخوانی دلوزی داستان «مدونای آینده» هنری جیمز در پرتو منطق احساس و ادبیات اقلیتی

هِنری جیمز، رمان نویس نامی آمریکایی انگلیسی، در آثارش از زن به مثابه انسان می‌نویسد و به او نگاه جنسیتی ندارد. حال در این مقال، هُنری همانند نقاشی و یا به عبارت گویاتر پرتره نگاری است که تلاش دارد زن را ترسیم و روایت کند. زن نه به عنوان زن بلکه به عنوان تقلید یا بازنموده‌ای از یک زن یا زنان پیشینْ نگارده می‌شود. این بُن مایه، تعبیر دلوز گاتاری از غریبه سازی را تا اندازه‌ای متبادر می‌کند. این دو متاثر از جریان فکری پساساختارگرایی و ضد روشنگری مدعی شکل خاصی از نوشتارِ ادبی هستند که در مقابل هرگونه تفسیر کُدگذاری مقاومت کرده و از هرگونه ساختارِ قابل پیش‌بینی و مبتنی بر سوژه محوری گریزان است. در این پژوهش که به روش تحلیلی توصیفی به نگارش درآمده بر آن هستیم که تحلیل نماییم بر پایه نظریه منطق احساس و ادبیات اقلیتیِ دلوز، زنان در داستان‌های هنری جیمز و خصوصاً در داستان «مدونای آینده» دارای قالب و چهارچوب از پیش تعیین شده نیستند. آن‌ها رو به آینده دارند و بازنمایی گذشتگان نیستند؛ پس او به دنبال بازنماییِ بودن نیست و می‌خواهد «صیرورت» یعنی شدن را به تصویر بکشد.

Deleuze’s Review of Future Madonna by Henry James in the Logic of Emotion and Minority Literature

Henry James, a wellknown AmericanBritish novelist, writes about women as human beings in his works and does not look at her from a gender perspective. Now in this article, art is like a painting or, in other words, a portrait that tries to draw and narrate a woman. Woman is written not as a woman but as an imitation or representation of a woman or prior woman. This theme evokes DeleuzeGuattari’s interpretation of alienation to some extent. Both influenced by the poststructuralist and antienlightenment intellectual trend are a special form of literal writing that resists against any coding interpretation and avoids any predictable, subjectcentered structure. In this research, which has been written based on analytical –descriptive method, author intends to analyze based on Deleuze’s theory of logic of emotion and minority literature, women do not have a predetermined framework in James’s art stories and especially in The Future Madonna. They look forward the future and do not represent the past; So he does not seek to represent and wants to portray Seyrurat i,e. becoming.