مفهوم آلوده در اندیشه فروغ فرخزاد و تطبیق آن با تفکرطرد در «قدرت‌های وحشت» کریستیوا

این مقاله به بررسی تطبیقی مفهوم آلوده در شعر «تولدی دیگر» فروغ فرخزاد با تفکر طرد در «قدرت‌های وحشت» جولیا کریستیوا می‌پردازد. این مقاله در پی آن است که تصاویر آلوده را بر اساس خوانشی تطبیقی با «قدرت‌های وحشت» کریستوا در «تولدی دیگر» فروغ مورد مطالعه قرار دهد. دلیل انتخاب فروغ فرخزاد این است که نظریه کریستیوا بسیار قابلیت پیاده سازی روی اشعار وی را دارد. این نظریه البته گستره وسیع‌تری از اشعار فرخزاد را در بر می‌گیرد که از حوصله این مقاله خارج است. از سوی دیگر اشعار او به عنوان پایه‌ای مرکزی برای روشنگری نظریه کریستیوا در باب پدیده آلوده انگاری نیز بسیار گویا است. آلوده انگاری یکی از اساسی‌ترین جریان‌های سوژه در فرآیند است: یعنی حالتی از طرد و واپس زنی آنچه که برای خود، دیگری محسوب می‌شود و خود به این وسیله مرزهایی برای یک من همواره ناپایدار ایجاد می‌کند. آلوده چیزی است که شخص آن را طرد می‌کند، پس می‌زند و تقریباً به شدت از خود بیرون می‌راند.

The Concept of Abjection in Forough Farrokhzad’s Thought and its Adaptation to the Thought of Rejection in Powers of Horror by Kristeva

This article compares the concept of abjection in Forough Farrokhzad’s poem Another Birth with the thought of ​​rejection in Powers of Horror by Julia Kristeva. This article seeks to study abjection images based on a comparative reading of powers of horror by Kristeva in Forough’s Another Birth. The reason for choosing Forough Farrokhzad is that Kristeva’s theory is very capable of being applied to her poems. This theory, of course, covers a wider range of Farrokhzad’s poems, which is beyond the scope of this article. On the other hand, her poems as the central basis for the enlightenment of Kristeva’s theory on the phenomenon of abjection are also very evident. Abjection is one of the most fundamental currents of the subject in the process: i.e, a state of rejection of what is considered other for self, thereby creating everunstable boundaries for self. Abjection is something that a person rejects, throws away, and expels almost completely.