تحلیل و بررسی رئالیسم اجتماعی در شعر شاعران معاصر؛ با تاکید بر چند شاعر

در هر دورانی، بزرگان و روشنفکران زمان در صدد یافتن راه ‌حلی تازه برای مسائل و پیچیدگی‌های دنیای خود بوده‌اند تا از تنگناهای موجود زمان رهایی یابند و شعر یکی از ابزارهای مهم در خدمت این اندیشه است. واقع‌گرایی و حقیقت‌نمایی دو عنصر مهم شعر شاعران دوران معاصر می‌باشد و مستندسازی به شکل عام، ضبط، تفسیر و روایت تجارب شخصی فرد و تبدیل و ارجاع آن به جنبه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی بر بستری از زبان می‌باشد که سرشار از ابتکار و تجربه بوده است. رئالیسم مکتبی ادبی است که در فاصله سال‌های 1880-1850 در اروپا و آمریکا رواج یافت. مهم‌ترین ویژگی آثار رئالیستی آن است که انسان را به عنوان موجودی اجتماعی مطرح می‌کند و ریشه همه رفتارهای نیک و بد او را در اجتماع جست‌وجو می‌کند. مکتب رئالیسم از جمله مکتب‌هایی است که مانند آینه مشکلات فرد و جامعه را به تصویر می‌کشد و نویسنده نظرات شخصی خود را در آن دخیل نمی‌کند. اغلب شاعران معاصر هم به عنوان نویسنده رئالیسم به خوبی توانسته‌اند فقر و مشکلات مردم و مبارزه آنان را برای ادامه زندگی در شعر بیان کنند و به تصویر بکشد.

Analysis of Social Realism in the Poetry of Contemporary Poets; Emphasizing a Few Poets

In every era, the greats and intellectuals of the time have sought to find a new solution to the problems and complexities of their world in order to get rid of the existing bottlenecks of time, and poetry is one of the important tools in the service of this though. Realism and hyperrealism are two important elements of the poetry of contemporary poets. And documenting in general, recording, interpreting and narrating the personal experiences of the individual and transforming and referring it to various social, political, economic aspects is a context of language that has been full of initiative and experience. Realism is a literary school that became popular in Europe and the United States between 1880 and 1850. The most important feature of realist works is that it presents man as a social being and seeks the root of all his good and bad behaviors in society. The school of realism is one of the schools that depict the problems of the individual and society like a mirror and the author does not include his personal opinions in it. Most contemporary poets, as writers of realism, have been able to express and depict the poverty and problems of the people and their struggle to continue poetry.