ویژگی‌های زبانی، نگارشی و دستوری نامه‌های عهد قاجار؛ با محوریت بررسی قائم مقام و امیرکبیر

در دوره قاجار به دلیل کمبود وسایل ارتباط جمعی از یک سو و گسترش سطح عمومی سواد از سوی دیگر باعث شد تا احوالات افرادی از طبقات مختلف(شاهان و شاهزادگان، طلاب و روحانیون، تحصیلکرده های روشنفکر، شاعران و نویسندگان و حتی مردم عامی) مطرح، بلکه بسیاری از مسائل روز در نامه‏ها بیان ‏گردد که در مکاتبات رسمی و اداری به دلیل‏ مسائل امنیتی و سری، کم‏تر به آن پرداخته می‏شده است. این دوره در حالی که از منظر تاریخی، نثر فارسی در حال گذار از نثر مصنوع به نثر فنّی بوده؛ از منظر فرهنگی، اجتماعی نیز نامه نگاری از انحصار شاهان، وزرا، ادیبان و اهل فضل خارج شده و عامه مردم نیز به نامه نگاری روی آوردند. این پژوهش در تلاش است تا با شناسایی نوع  نگارش، اصطلاحات و تعابیر ادبی به‏ کار رفته و اندیشه و مضامین انواع نامه های بر جای مانده از عهد قاجار، نقش و جایگاه نامه و نامه نگاری را در نثر فارسی مورد بررسی قرار دهد.

Linguistic, Written and Grammatical Features of Qajar Era Letters; by Focusing on Ghaem Magham and Amir Kabir

In Qajar era, due to the lack of mass media on one hand and the expansion of the general level of literacy on the other hand caused the situation of people from different classes (kings and princes, scholars and clerics, openminded educated people, poets and writers and even the common people) to be proposed, rather, many of the current issues to be mentioned in the letters, which have been less considered in official and administrative correspondence due to security and secret issues. This period, while from a historical point of view, Persian prose has been transitioning from artificial prose to technical prose; from a cultural and social point of view, correspondence was freed from the monopoly of kings, ministers, writers and people of grace, and the general public also tended to correspondence. This research tries to investigate the role and status of letters and correspondence in Persian prose by identifying the type of writing, terms and literary interpretations used and the ideas and themes of the types of letters left from the Qajar era.